't Amsteldams Minne-Beeckie

Op nieuws bestroomt. Met verscheyde minne-deuntjes, en nieuwe ghesangen

[p. 78]

Heureux se-jour de Parthenisse & d'Alidor.

Salich vertreck van Partenisse en Alidoor.
Lieu plain d'amour & de plaisir un siecle dor
Wensrijke plaets daer d'eeuw van goud weer bloeyt als voor,

[p. 79]

 

 

Quand je vous vis dans voz appas je me perdis:

 

Als ik u so behaaghlijck sag,

 

Mais toutes-fois mon coeur vous nomme, son Paradis.

 

Maer even-wel mijn hert dat noemt u sijn Paradijs.

[p. 80]

 

2 Si les attraicts que Partenisse a dans les yeux,

 

Sont plus luisans que le soleil nest dan les cieux

 

Alidor plus beau que le Dieu qui faict aymer,

 

Possede encor la voix d'un Ange pour me charmer.

 

3 Ie suis espris de la merveille de ses beautez,

 

Mes sens d'amour, & de plaisirs sont enchantez,

 

Par un transport dont je ne puis jamais guerir,

 

La voix de l'un, les voeux de l'autre me sont mourrir.

 

4 Chere Phillis, douce merveille, de l'univers,

 

L'unique object de mes souspirs & de mes vers:

 

Pardonne moysi je me plains devant tes yeux,

 

Ne vous aymer c'est faire un crime contre les Dieux.

 

5 Parthenisse je te conjure par le pouvoir,

 

Et par le don que ta nature te faict avoir,

 

Ne tarde plus brillant ies yeux sur les mortels,

 

Si tu ne veux qu'on dacrifie sur les autels.

Fin.

[p. 81]

 

2 Soo 't soet gelonk dat Partenisse in d'oogen heeft,

 

Klaerder is dan de Zon die door den Hemel zweeft,

 

Alidoor schoonder dan den God van 't minne vier,

 

Heeft oock de stem van een Engel tot zijn bestier.

 

 

 

3 Ick ben door 't wonder van hun schoonheyt so vast gesnoert,

 

Mijn sinnen zijn van min en vreught geheel vervoert,

 

Door een beschick daer van ik my niet kan behoen,

 

De stem van d'een en d'anders oogen mijn sterven doen.

 

 

 

4 Soete Phillis, o heerlijk wonder op 's werelts kant,

 

't Eenichste wit van al mijn zuchjes en verzen trant,

 

Vergeeft het my soo ik moet klaagen voor u o schoon,

 

Want u niet minnen, waer mishagen aen d'hooge goon.

 

 

 

5 Parthenisse ik wil u zweeren by al u macht,

 

En by de gaven die natura in u ooyt wracht,

 

Hout op van 't sterflijk meer te blaakren met u gesicht,

 

Soo ghy niet wilt dat d'Altars rooken die men u sticht.

End.

[p. 82]

 

Daer d'Herder lagh op 't veld, me Ioncker inde Bomen,

 

Is Truytje (boertens lust) Iong Kees te moed gekomen,

 

Sey Krelis benje daer met vriendelijck ghevley,

 

Maer al wat Truytje sprack was niet als veynsery.