Amsterdams minne-beekje. Deel 3

[p. 72]

Harderinne-t'samen-ghesangh, Tusschen Amerillis en Rosimondt,

Stemme: Rosimont waer ghy vliedt.

Ameril.

ROsimont, Nymph waer heen,
Wel hoe loopje dus alleen?
Hoe benje dus schuw? blijft een weynigh staen,
Ameril wil met u gaen:
'k Moet mee Boswaert in, 't Vee dat is verdwaelt,
't Moet zijn in de Koy ghehaelt,
Dies ben ick u waert, Rosimont en vlucht dan niet,
Gheen oorsaeck hebje datje vliet.

[p. 73]

 

Rosim.

 

2 Ameril ick van u vlien?

 

Vergheeftme 'k had u niet ghesien:

 

Gespeeltje goeden dagh, mijn plompigheyt verschoont,

 

't Was uyt gheen vuylen aerdt betoont:

 

Dies laet ons t saem gaen weyden, is t je wil.

 

Mijn hert verheughtme Ameril.

 

Ameril.

 

Ja dat loof ick wel doen in't oogh ghy Tyter hadt,

 

V lief, u lust, u waertste schat.

 

 

 

Rosim.

 

3 'k Sie ghy boert nu met mijn

 

Amerillis Nymphelijn.

 

Ick Tyter minne? neen, Ghespeeltje wat een kal:

 

Tyter my noyt vermaecken sal,

 

Tyter isset niet, 't was niet wel gheraen,

 

Ameril kom laet ons gaen.

 

Ameril.

 

Siet wat haest heb jey 'k looft voor vast, o soete meyt,

 

Dat Tyter elders u verbeyt.

 

 

 

Rosim.

 

4 't Ghene ghy Nymphje raemt,

 

Dat maeckt Rosimont beschaemt:

 

Ick bid u houdt u rust daer en is niet an.

[p. 74]

 

Ameril.

 

Neen, seght vry Tyter is mijn Man.

 

'k Hoorde onlanghs noch van een Knaepje, dat

 

V wel eer had lief ghehadt,

 

Dat ghy wesen soudt binnen 't eerste half jaer

 

Ghetrouwt, hoe is't dan noch niet waer?

 

 

 

Rosim.

 

5 't Segghen lieght, ghelooftet vry,

 

Ick trouwen? het zy ver van my.

 

Ameril.

 

Dit's ouwe seggen Nymph, alsmen is verlooft,

 

Want hier door werdt het oogh verdooft.

 

Rosim.

 

Neen, neen Ameril, voor laet ick u gaen,

 

Soo sien ick hoe het u sal staen.

 

Ameril.

 

Daer komt Tyter an, met sijn pijlen en sijn boogh:

 

Schuylt niet, hy heeft u al in't oogh.

C. A. Seep.

Liefde verblijdt.