Amsterdams minne-beekje. Deel 3
(1638)–Anoniem Amsterdams minne-beekje–
AuteursrechtvrijStemme: Doen Daphne d'overschoone, &c.
Juyght Adams zaedt, vervormt u aerdt
Van de boosheydt, godloosheydt daers' is mee bemet:
Siet hoe een Maeghd haer Vader baerdt,
| |
[pagina 69]
| |
Ons Behoeder, en Broeder, voldoender der Wet,
Een die ons ontlaed van ziels droeve drucken,
Ontgrendelt het sael'ghe Hemels huys,
Die krachtigh slaet des Slanghs kop aen stucken,
Heght 't bloedige Hantschrift gescheurt aen 't Kruys,
Die al 't Ziels quaedt // verslint,
En ons ghenaed // verwint,
Dien grooten Koningh // En vorst van het Al:
Verkiest tot sijn woningh // Op aerd nu een Stal.
2 Een Stal, een Schuer, een stroyen hut,
Voor het pralen, der Salen van een Prinslijck Slot,
Daer voor de koud naeuw is beschut,
Daer de Koeyen, staen loeyen, daer leyd onse Godt:
Niet met Fluweel, of met Gout bewonden,
Koets, noch gheen Bed heeft d'Opper-heer,
Maer werdt gheheel in sletten ghevonden,
En leydt sleghts in een Kribbe neer,
In een verachten // staet,
Siet hoe hy prachten // haet,
Liefd nedrigheden // verfoeyd en benijdt
Het proncken der kleden // van Goud of van Sijd'.
| |
[pagina 70]
| |
3 Slaet blinde mensch 't oogh op u Vooght,
Wilt verscheuren de leuren, en pronck van u lijff:
De ned'righeydt dees Vorst be-ooght,
Wilt doch laten, en haten u prachtigh bedrijff,
Maer wilt u leden met deught steedts vercieren,
Acht gantsch gheen pracht, pronck, of Cieraet,
Komt wilt heden u Ziels-losser vyeren,
Yverigh heen nae Bethl'hem gaet,
En brenght danck-offer // daer
Wt u Ziels koffer // maer
Ontleed eerst u selven // van dat u schaedt,
En uyt u wilt delven // het vuyl sondigh quaedt.
4 Volght 't rechte padt het gheen u leydt
By die 't leven, kan geven, schoon datmen hier sterft,
Die ons door sijn verdienst bereydt
'tGheen te voren // verloren was, datmen dat erft,
Die onse sonden // haer last heeft ghedraghen,
En gantsch vernielt heeft Droes en Doodt,
Die heeft verslonden // de helsche plaghen,
En vloeyend in ons Zielen goot
Een eeuw'ghe vreught // voor pijn:
| |
[pagina 71]
| |
Ach hoe verheught // door sijn
Rantsoen en betalen // sal zijn die gheen
Die d'Hemelsche Salen // hier naemaels betreen.
5 Siet wat een Schat den Vree-vorst gheeft,
Voor 't verganck'lick // zijt danck'lick dan mensch voor dit goet,
En steedts nae sijn Gheboden leeft,
Laet u zielen // staegh krielen, met volheydt van boet:
Soo sal met zeghen // hy dauwen ons Landen,
Verlaten ons in noodt gheensins,
Stieren de Deghen,, regeeren de Handen,
Van onsen Vrede-rijcken Prins,
Heer VVel-hem bloeyen // doet
Dat hy mee groeyen // moet,
Tot schrick van Spangien,, en zeghen van 't Land,
Bloeyt eeuwigh Orangien,, ten spijt Ferdinand.
J. Soet. Niet soeter. |
|