Amsterdams minne-beekje. Deel 3


[Amarillis roem-waerde vrouw]
Stemme: Object dont les charmes cy Doux. AMarillis roem-waerde vrouw, Aenhoort u dienaers droevich kermen, Dult ghy altijt mijn staeghe rouw, Sonder u over my t'erbermen: Sal ick dan u verstaelde hert Nimmer beweghen niet, Nimmer beweghen niet, Door beede, noch door smert. 2 Hoe dickmael zwoert ghy my u trouw Met zwaer en hoogh ghestaefde Eeden? Dat ghy soud altijdt zijn mijn vrouw, Van nu tot inder eeuwigheeden: Nu slaet ghy mijn klacht in de Lucht, En spot met mijn ghetraen,
[pagina 14]
En spot met mijn ghetraen, En stadigh voor my vlucht. 3 Vreest ghy Amaril met de Goon, Die al ons soet gevry aenhoorden? Dats' aen u wreecken sullen d'hoon, Hun aenghedaen, door valsche woorden? Sy sullen noch tot wreede wraeck Van u ontrouwigheydt, Van u ontrouwigheydt, Aenvaerden myne saeck. 4 Mijn schim die sal met droef ghesteen Ghestadigh om u komen waren, En volghen u, waer ghy sult treen: Op aerd', door 't vyer, in lucht, en baren, V dienaer blijf ick evenwel, Of schoon ick om u sterf, Of schoon ick om u sterf Tot in de nare Hel. D. le Bleu.