Amsterdams minne-beekje. Deel 3

[p. 15]

[Ach aenghenaem ghelaet]

Stemme: Wat speelter in mijn sin, &c. Oft: Soo haest den Krijsgodt Mars.

ACh aenghenaem ghelaet,
En lieffelijck cieraet,
Dat de Son, dat de Son, ver in glans te boven gaet,
V ghesicht, dat verlicht
Als een fackel in der nacht,
De pyne van mijn ziel, dien schoonheydt in my bracht.

2 Ghy zijt het fondament,

Mijn Enghel ist bekent,
Hoe mijn hart, door de smart aen u zieltje is ghe-ent
Met een bandt, van den brandt,
Die dijn ooghjes door een strael
Mijn kille borst ondoyt, jae dee smelten t'eenemael.

3 Goddinne waerde vrouw,

V dienaer smacht van rouw,

[p. 16]

 

Om dat hy u bemint, niet ghenieten mach u trouw:

 

Doch ghy schoon, Tot een loon

 

Met u jonste my verblijdt,

 

Dat ick u dienen sal alle mijns levens tijdt.

 

4 Al waert dat al de Goon

 

Neer daelden uyt den Troon,

 

En haelde mijn Sanctin, voor Cipres by haer te woon,

 

En dat sy, lieten my

 

Tot een ruylingh in de stee,

 

De wyse Pallas, en de schoone Juno mee.

 

5 Ick soude metter spoet,

 

Vallen voor haer te voet,

 

Met smeecken en ghevley wist beweghen haer ghemoet,

 

Soo dat sy, u met my

 

Lieten leven wel gherust,

 

Mijn waerde Ida schoon, nu hier op doch eens ghekust.

I. V. Hoeven.