Amsterdams minne-beekje. Deel 3
(1638)–Anoniem Amsterdams minne-beekje–
AuteursrechtvrijStemme: Doen Daphne d'overschoone Maeght.
WIe dat een Roosje vers bedouwt
Wil plucken van 't steeltjen, alst cierelijck staet,
Die werdt gequetst van't prick'lend hout,
Eer 't jeughdighe Bloempje sijn loofje laet.
| |
[pagina 11]
| |
Dit's mijn een voorbeeldt in mijn Minne,
Dit's voor my een teecken dat ick noyt zal
Mijn Rosemonde mijn Engeltje winne,
Die ick naer volghe over al,
Of ick sal eerst met pijn
Op t seerst ghequellet zijn,
Ghelijck als het Roosje mijn blijcken doet,
Dies ly ick gheduldich mijn tegenspoet.
2 Dus Rosemondt al deed' ghy mijn
Aen het grootste elend dat Nero oyt dacht,
Ick blijf stantvast, alwaer dat de pijn
Mijn lievende hertje ter doodt toe bracht.
Mijn liefde en sal van u noyt wijcken,
Ick blijf u soo trouw als Piramus dee,
Of by Orpheus wil ickse ghelijcken,
Jae oock by den droevighen Iphis mee:
Voorts by al die uyt noodt
Smaeckten door min de doodt,
Dies bid ick uyt Liefde mijn Rosimondt,
Maeckt mijn minnend' hertje van pyne ghezondt.
3 Noyt sult ghy valscheydt aen mijn zien,
| |
[pagina 12]
| |
Noyt en sal ick bezwijcken mijn Rosimont,
Maer 't hert sal meerder tot u vlien,
Als u gunste u liefde mijn heeft gejont.
Ach, mijn hertje verblijdt als ick overdencke
De vreuchde, de liefde die wy dan 't saem
D'een d'ander uyt reyne minne sal schencken ,
Ach mijn Rosimonde hoe aenghenaem
En lustigh is't te zijn,
Als d'een soet d'anders pijn
Door sulcken liefde en trouwigheydt,
Die noyt en vervalst noch nimmer en scheydt.
4 Wilt ghy noch meerder liefd' bespien?
Komt opent mijn borst, doorgrondt mijn hert:
Daer sult ghy in ghewortelt sien
Stantvaste trouwheydt, en bittre smert,
En pijn die ick onlydelijck noeme,
Soo ghy my hopeloos langher laet,
Gheeft Rosimondt dat ick mach roeme
Verlede pijn, nu blyde staet:
Soo sal ick schoon Goddin
V, en den Soon der Min
| |
[pagina 13]
| |
Op offeren sulcken soeten brandt,
Wiens geur dat verspreyden sal 't heele Landt.
C. A. Seep. Liefde verblijt. |
|