Amsterdams minne-beekje. Deel 3
(1638)–Anoniem Amsterdams minne-beekje– Auteursrechtvrij
[pagina 9]
| |
Wijse: O Kersnacht schoonder dan den daghe.
ACh Laura, die door u ghefloncker
Maeckt Cloris luyster doof, en doncker,
En door u schitterend ghesicht
Verzengt de Bloemen, en de Kruyden,
En 't Fackel-licht dat daelt in't Zuyden,
Als Delos voor u Toortzen zwicht.
2 Ach Bron, wiens Kristalijne stroompjes
Bevocht de struyck van Elze-boompjes,
Tuygh hoe ick om mijn Laura ween:
Tuygh Vleughel-beesjens op de telghen
Hoe Thirzis 't leet niet kan verzwelghen,
Dat hy om Laura heeft gheleen.
3 Dwaelt, dwaelt dan mijn onnoz'le Lammeren,
En wilt om Thirzis misval jammeren:
Knaeut 't voedtzel met een volle toom,
'k Sal u den teughel nemmer snoeren,
Noch oyt van 't Klaver-graesje voeren,
Besproeyd u vacht in Lauraes stroom.
| |
[pagina 10]
| |
4 Laura, wiens wreede hert derf trotsen
Het bars ghemoedt van klip, of rotsen,
Aensiet hoe Thyrsis om u quijnt,
Met wien 't gheluck volhert te schimpen,
Terwijl hy teert door Lauraes glimpen,
En als het Was voor 't vyer verdwijnt.
5 Ick voel mijn Ader-tochten flaeuwen,
De duysternis mijn riff beschaeuwen:
Mijn zieltje doelt nu nae haer rust.
Vaert wel dan Laura mijn beminde,
En als ghy Thyrsis doodt sult vinden,
Segh dan: 'k heb mijn volkomen lust.
|
|