Amsterdams minne-beekje. Deel 2
(1637)–Anoniem Amsterdams minne-beekje–
Auteursrechtvrij
[pagina 135]
| |
Stemme: Meysje moet ick by je slapen.
PHyllida hoe kund ghy vluchten?
Daer ghy siet u Herder trouw, in dees
Laet hem niet meerder droeflijck suchten,
Maer wort doch zijn waerste vrouw.
2 Phillyda! bedenckt de minnen
Die geweest zijn vaeck onder u, niet te schu,
Maer 't schijnt dat Coridon u sinnen
Heeft, o rouw! verandert nu.
3 Laet doch u Phylander erven
In zijn droefheyt u gesicht, en bericht,
Hem noch een kusjen voor zijn sterven,
| |
[pagina 136]
| |
Eer hy treckt naer 't ander light
4 't Schijnt de stomme boomen buygen
En doen hangen neer haer hooft, gantsch verdooft,
Niet anders of sy wilde tuygen
't Geen dat ghy mijn had belooft,
5 't Schijnt de clare beeckjes ruysschen
En vertellen onse Min Herderin,
En 'twonderlijcke stroomend' bruysschen
Schatert onse liefd's begin.
Phillida, verhoort mijn clachten,
6 Keert u liefde weer tot mijn, laet het syn,
En laet Philanders smert versachten
En sijn overgroote pijn.
7 Phillida die vlucht noch verder.
Phillida veracht haer eet, sonder leet
En laet versmoren voorts haer Herder,
Die u doch geen smaet verweet.
8 Vaert dan wel o waerde maghet,
En laet dit schrift op mijn graf, houwen af,
| |
[pagina 137]
| |
So yemant na dees Minnaer vraget.
De liefd' die vil hem al te straf.
SPEnitoR. |
|