Amsterdams minne-beekje. Deel 2
(1637)–Anoniem Amsterdams minne-beekje– Auteursrechtvrij
[pagina 128]
| |
Stemme: O Lijsje lieve Lijsje, &c.
ACh oversoete Minne
Hoe beweeght ghy ons hert.
En dwerle doet ons sinnen,
In vreughden, dan in smart,
En doet ons nimmer rusten
Maer terghd ons tot de lusten
En maeckt ons geest verwert.
2 Wat baet of ick verberghe,
Mijn langh verhole Min,
En ga mijn selfs noch tergen,
| |
[pagina 129]
| |
Mijn langh verhole min,
En gae mijn selfs noch terghen,
Daer ick gheen rust en vin,
Soo langh als ick ontbeere
Mijns herts en ziels begheeren,
Die steets speelt in mijn sin.
3 Die door sijn droevigh klaeghen
En deerelijck gesteen,
Sijn bidden, en sijn vraeghen,
Sijn smeecken, en gebeen,
Mijn hert heeft soo bewoghen
Dat ick niet ken gedoghen,
Langher sijn droef geween.
4 Hy heeft soo onder kropen
Mijn hert en mijn gemoed,
En is daer ut gheslopen,
En heeft ontsteecken 't bloet
In soete minnen tochten
Soo dat hy terstont brochten
mijn onder sijn behoed
5 T-hert is tot u ghenegen
| |
[pagina 130]
| |
Mijn troost en mijn gheneugh
Dat ick my laet beweghen
Door u persoon en deughd,
Dat ghy my sult ontfangen
Als u eenighst verlanghen,
V hert en zielens vreughd.
6 Vooght-Heer van mijn gedachten,
Ey' neemt het my ten goen,
Dat 'k u heb laten wachten,
Wilt in u liefde voen,
Op mijn u wel behaghen
'k Kom mijn zieltje op drogen
Om u lust te voldoen.
I. G. Vlooswijck. Rede doet leve. |
|