Amsterdams minne-beekje. Deel 2
(1637)–Anoniem Amsterdams minne-beekje– AuteursrechtvrijStemme: Geswinde bode vande Min, &c. Ofte: Amira die sat aende Beeck. &c.
ACh hoe dick benauwt ghy mijn hart,
Met u droef ghesicht,
En baert in my een born vol smart,
't Welck my niet verlicht,
| |
[pagina 113]
| |
Noch verlaet, noch versacht,
Voor ick baet, voor u klacht, eens weet
Om wegh te dryven u leed,
Want mijn hert ghy wond
Als u lieve mondt
Spreeckt een droevigh woort,
Dat mijn zieltje stracx vermoort.
2 Ey seght mijn Engel en mijn Vrouw
Wat ontrust 't gemoet
En seght my d'oorsaeck van u rouw
Die u quellen doet
Want mijn hert ghy verworght,
Als u smart, ghy verborght, voor my
Die de pyne met u ly
Die het suer en 't soet
Die het quaet en 't goet
Die de straf en plaegh
Al te samen met u draegh,
3 Daerom laet my doch langer niet
In dees droeve ramp
Noch in dit aenwassend' verdriet,
| |
[pagina 114]
| |
Maer schuyft wegh dees damp
Van u borst die de lach
Gans bemorst, en een ach! vol druck
Voor-boo van mijn ongeluck,
Want ick sie dat 't gelaet
Vytdruckt 't geen de praet
Berght, en niet brenght voort,
Maer ghy 't in u herje smoort
I. G. Vlooswijck.
Rede doet leven. |
|