|
| |
| |
| |
Droom.
EEn teer en flaeuwe slaep beschaduwde mijn oogen,
Als ick my vant door drooms gesicht gants opgetogen,
'k En weet wat tocht of gril my sullickx dromen dee,
Ten waer dan ongemack en ongewoont der Zee,
De wint uyt Oost Zuyd-Oost, dee met een heftigh blasen
De Zeyle swellen, schooren ruymen, touwen raesen,
En had met kracht het schip in't naerste vande nacht
Door 't enght van Gibralter in ruyme zee gebracht,
Als my docht dat ick sagh dat Apoll syne stralen
Van boven nederwaerts liet glinsterender dalen,
Als hy is recht gewoon, en eermen ommesagh
De wint die school, de zee heel kalm, en stille lagh;
| |
| |
Wijl ick Starooghden op het revlen vande stroomen,
Verwondert waer uyt dat so groot een stilt mocht kome
Word ick van veers gewaer soo wijt ick kon afsien
Een groote drommel van hallef geschobde lien,
't Bovendeel menschelijck myn oogen dochtme sagen,
Hun nader komen, en ick hoord' een hol gewagen
Van blyschap, en een Rey van Tritons quam voor uyt,
Sittend op Dollephijns, blasend een soet geluyt
En hemelsche geklanck uyt hare kromme hooren,
Waer van de galm beving myne lust-gretige ooren,
Daer na soo volght een stoet Zee-goden hallef naeckt,
Die onder navel vis hadt de natuur gemaeckt,
Daer naer soo volgt een sleep van blyde Zee-Goddinne
Diemen Syrenen noemt, of anders Meere-minnen
Dees waren blondt van hayr, soodanigh van gedaent,
| |
| |
Alsmen de schuym-Goddin te zijn van troni waent.
De galm van hare keel sloegh 's hemels blaeuwe boogen,
Soo lief en Goddelijck, dat my ontbreeckt 't vermoghen
Om te beschryven noch Ulisses als hy vast
En stijf gebonden en gekoort stont aen scheeps mast,
En hoorden oyt diergelijck de verdoemde zielen,
Doe Orpheus door spel en sangh hun dede krielen
Onderlingh door malkaer, doe hy door soet geluyt
Zijn Euridice wou ter hellen leyden uyt.
Na haer soo volgt Neptuyn geseten inde wagen,
Waer mee Triumphelijck hy wort door Zee gedragen,
De blaeuwe toomen hy voert in zijn slincke hant,
En ment zijn rossen self, zijn gryse hooft omrant
Een krans van biesen, liesen, en ander water-kruyden,
En 't goddelijck gesach ick uyt zijn oogen duyden,
| |
| |
Het langhe gryse hayr hing langs sen schoudren heen
En Zee-Ridd'ren de zy van zijn Karros bekleen,
Wier slincker armen deckte blau lasure schilden,
En rechter vuysten met gebogen Zabels drilden!
Dus sittende Neptun' in voller heerlijckheyt
't Gesichte t'mywaerts keert en zyne drytant sweyt,
En seyd' o Jongelinck wat weygert ghy de Goden
Hun offer als ghy staet te volgen haer geboden,
g' Hebt Cupidoos Autaer dus lange nu gesmoockt,
Nu wil ick dat ghy my oock offert en wieroockt,
Of ick mijn dry-tant rep, en doe u kielle kraecken,
En in het pekel nat de Ziel uyt lichaem braecken,
En geef het rif ten proy aen 't wreetsten ongediert,
Dat in mijn breede rijck en blaeuwe baren swiert.
Uyt had hy, en verdween, opspalckende twee blicken,
Die my de soete slaep verschopten door 't verschricken.
| |
| |
Ick keeck vast om en om, en naer ick recht bedaer
Bevandt ick schip en goet, en leven in gevaer.
Nicolaes Pels.
|
|
Auteursrechtvrij