Amsterdams minne-beekje. Deel 1

Pastorel.

Stemme: Cesses mortels de souspirer.

WAnneer mijn Galathen sat,
Met roode Roosjes op haer wangen,
Heb ick haer in mijn arm gevat,
En sy heeft my mijn ziel omfangen

Met sulcken soete bandt van min

Dat ick verloor mijn hert en sin.

2 En dat maer om een kus of twee,

Waer meed ick haer woud jonst bethoonen.

Maer in een plaets van liefd en vree
Komt sy my met haer wreedtheyt loonen.

[p. 194]

 

Nu losp ick vast int hart gewond

 

Door 't naecken van haer lieve mond.

 

3 Com Galathe, wil meer ontfaen

 

Het geen ick u heb afgedomen,

 

Ey Galathea blijf wat staen

 

Op dat ick mach wat naerder komen

 

Om u te geven weer een soen,

 

Waer meed ick u woud vrientschap doen.

 

4 Waer toe streckt ghy doch dom begeer,

 

Om weder haer een kus te geven,

 

Daer ick door eenen kus wel eer

 

Ben vol van smert en pijn gebleven:

 

Ey kusjes wegh, ey kusjes vlied,

 

Komt meer in mijn gedachten niet.

Iacob Luyt. Suum Cuique.