Amsterdams minne-beekje. Deel 1



[pagina 163]
[IVygt schaepjes, iuygt van vreugt]
Op de wyse: Vliet droeve suchjen heen, &c. IVygt schaepjes, iuygt van vreugt, Ruyscht, klatert van gheneucht, Ay telchjes spraeckeloos, En beeckjes allegaer? Laet hip'len dese poos V stille stroompjes klaer. 2 Vermits mijn Rosemont Die ick altijt bevondt Vol weersin tot mijn min, En wrevelich van hert Nu is verkeert van sin En soo medoogend wert. 3 Dat zy verhoort mijn klacht En soetlijck weer versacht, Die smertjes die my gaf Een heete minne-schoot, En door haer wesen straf Wiert dagelijckx vergroot. 4 Juyght hert, ay herte juyght, V soet ghenoeghen tuyght Mits ick van mijn Goddin Mijn ander hert gheniet, Het soetste dat de min Oyt bood of yemant biedt. 5 O wel vernoeghde Goon, Wat is u vreuchde-Troon, Ick loof dat God Jupijn Met Juno t saem gevoeght, Noch Venus niet en zijn Soo wel als ick venoeght. 6 Nu schaepjes treet wat aen t Is tijt wy henen gaen Want Rosemond soo 'k acht Die is nu al ter stee Daer zy mijn komst verwacht Met haer wit wolligh vee.