Amsterdams minne-beekje. Deel 1

[p. 126]

[Om een dien ick besin]

Stemme: Om een die ick bemin. &c.

OM een dien ick besin
Soo moet ick treuren,
Ick bie haer my myrre min
Altijt te veuren,
Ick lach en lonck altijt
Op haer gepresen,
Als zy my yets wat seyt,
Ick geef haer goet bescheyt,
Is zy mijn opgeleyt,
Het moet soo wesen.

2 Gunt goede Goden ach!

Dat ick mach winnen
En haer verkrygen mach,
Sy die mijn sinnen
Heeft onder haer gebiedt
Door haer soet wesen
Dat zy aen yder thoont,
't Wert niet genoegh beloont,
Sy hoort te zijn gekroont
En hoogh gepresen.

3 Cupido arrigh wicht

Heeft my doorschoten
Met zijn felle schicht
Jae een soo groote
Wondt in mijn teder hert,
't is niet om lyde,
Mijn heele inghewant.
Leyt in soo heeten brandt,
Het kost my mijn verstandt,
Wie kom mijn vryde.

4 Niemant als dien ick lief,

En seer hoogh achte,
Ick ben tot haer gerief
Met mijn ghedachte,
Sy kan myn helpen uyt
Sees sware pyne

[p. 127]

 

Met hare kusjes soet,

 

Waer mee 'k mijn lusjes boet,

 

Soo sy dit niet en doet

 

Siet ick verdwyne.

 

5 Mijn waerde Lea schoon

 

Laet u bewegen,

 

Siet eens wat ick u thoon

 

Dus neer geseghen,

 

Mijn boesem heel ontbloot,

 

Lief voor u ooghen,

 

Alwaer myn hertje leyt

 

Dat u soo soetjes vleyt,

 

Ick bidt mijn Son bereyt

 

V tot meedogen.

I. V. Hoeven.