Amsterdams minne-beekje. Deel 1

Boertigh Bruylofts-Liedt.

Op de wyse: Amira, die sat aen de Beeck, &c.

WEl, Knelis, wel men soete vaer
Bruygom veul geluck,

[p. 118]

 

't Is recht een Hylick Grietjes Claer,

 

't Is een giestigh stuck,

 

Wel dorst jy // dit bestaen

 

Watten vreucht, watten Haen // jy bint

 

Claertjen het jou hiel besint,

 

En jou Moertjen mee, gingh soo dick na stee,

 

Maer weynigh docht ick, siet

 

Datje krijght het kijnt van Griet.

 

2 Veur niet had jy jou opgeschickt,

 

Wongder hadje 't veur,

 

't was al verciert, doormaeyt, bestrickt

 

'k Saghje in jou deur,

 

Nou men langst // nou men knecht

 

Nou men giest // wel te recht // dorst jy

 

Stout bestaen jou vryery,

 

Wat al kostelheyt // selder zijn bereydt

 

Als jy (hier wel op let)

 

Tijt mit jouw' Bruyt te bedt.

 

4 Het hiele Dorp is nou in roer

 

De Klocken maken vreucht,

 

Men siet nou naulijcx nau een voer

[p. 119]

 

't Is om jouwe Jeught.

 

Drinckt doch iens // veeghtet uyt,

 

Bruydegom // ende Bruydt ter eer,

 

Dat de Bruylofts lust vermeer

 

Siet Vys Jaep nou springht,

 

Siet hoe Gijs-oom drinckt,

 

Nou weerje assen man,

 

Rondom met een volle kan.

 

4 Mijn dunckt de Bruyt wel dapper prijckt,

 

Statigh as ien sloep,

 

Wel Knelis vaer dit niet en lijckt,

 

Hoorje niet de roep?

 

Van al 't Veen // siet de vaen,

 

Steeckt men uyt // al de Laen deursiet

 

Toont men vreugd, en gien verdriet.

 

Ey hoe giestigh hoort // speultmen soet accoort

 

Op 't schotjen en op tangh,

 

Met een minnelijck gesangh.

 

5 Steeckliecken komen gapen an

 

Of sy zijn versot,

 

De Gans die treckt so menigh man,

[p. 120]

 

In een bolle rot,

 

Neemtje Bruydt by haer hangd

 

Toont gien recht boers verstanghd, zijt kloeck

 

Als liefhebber van de doeck,

 

Bruyloft, Bruyloft groot // al die hier zijn ghenoot

 

Nou veeght ien Roemer uyt

 

Dat op Bruygom ende Bruydt.

C Colevelt. Een in't hert.