Amsterdams minne-beekje. Deel 1

[Ach! Amarillis drijft u vee]

Stemme: Laestmael in't kriecken van den dagh, &c.

ACh! Amarillis drijft u vee
Soo ver niet boswaert in,
Of anders soeck ick schoon Astree,
De braefste Harderin,
Die hier haer schaepjes drijft
En by haer Harder blijft // dus Amaril
Wilt ghy nu zijn de gheen,
Waerom dat ick maeck geween,

[p. 111]

 

Soo laet myn nu niet alleen.

 

2 Ach sture Nymph hoe komt u borst

 

Alrees soo hart verstaelt?

 

Maer wist ghy hoe mijn sieltje dorst,

 

En waerom mijn vee dwaelt,

 

Ghy soud haest komen weer,

 

En zijn mijn beesjes teer // die om mijn pijn

 

Sijn treurigh ende stil,

 

Nochtans tuygen 's is u wil,

 

Waerom vlucht dan Amaril.

 

3 Ach! soet sie ick mijn Nymphje niet,

 

Die herwaerts komt gegaen?

 

Wel jae 't, want sy haer straeltjes schiet.

 

Waer van de groene blaen,

 

Mijn tuygen dat sy 't is,

 

Dus hou ick voor gewis // sien ick haer vee,

 

Dat sy om zijn gheschrey,

 

Nu komt grasen in de Wey,

 

En verlaet dees dorre Hey.

 

4 Ey 't is mijn waerde Amaril

 

Mijn schaepjes komen weer,

[p. 112]

 

Waer door de boomptjes met gedril

 

't Gediert met hayr en veer

 

Nu maecken soet geluyt,

 

Als offet yets beduyt // ick hoop van jae,

 

Dus treet ach! voetjes voort,

 

Dat mijn Amarillis hoort

 

Waer mee zy myn schier vermoort,

 

5 Dus suchjes vliet haer te gemoet

 

Of Echo bootst myn na,

 

En seght dat zy haer schaepjes hoet,

 

Daer ick met mijn vee gae,

 

Maer zy schijnt zy wort gewaer

 

Dat ic kom naer en naer // verwacht mijn komst,

 

Dus bid ick Harderin

 

Loop niet meer ten boswaerts in,

 

Maer toont my u wedermin.

 

Amaril

 

6 Wel Herder soet wat voor een gril

 

Doet nu u hertje wee?

 

Coridon

 

Om u ist schoone Amaril.

 

Amaril.

 

Ick meen 't was om Astree:

 

Ay neen o brave meyt,

[p. 113]

 

Ick heb het overleyt // en ick min u

 

Amaril

 

't Is wel dan Coridon,

 

Treden wy nu naer de Broon,

 

Daer ghy Amaril verwon.

P. L. Febre.