Amsterdams minne-beekje. Deel 1


[Myn uytverkoren afgodinne]
Stemme: Hoe is den Hemel dus genegen, &c. Myn uytverkoren afgodinne, Ghy zijt de geen die ick bemin, Tot u streckt al mijn hert en sinne Neemt my doch voor u dienaer in, Liefste Princesse Die mijn mijn ziel ghebiedt, Ach! mijn Voogdesse,
[pagina 97]
V slaef doch aensiet Daer over ghy gebiedtt 2 V ooghjens die door soete loncke Hebben myn hert soo seer doorwont, V schoon albast waer dat op proncke Twee Roosjes Coraline blont, Staen inden Tempel Van mijn ghedacht, En ick verwempel Met een soete klacht V leden schoon gheacht. 3 Laet doch mijn klaghen u een ontfermen. Neemt my eens weder tot u ghena, Ick sal u liefste lief omarme, Lief tot u dienst ick altijt rede stae, V dienaer doch Maer eens gebiede wilt, Voor wien ick och! Treed in des doodes gilt, Ist u gebiede milt.
[pagina 98]
4 Venus de moeder van 't kleyne Goodje Sal ick opofferen mijn gebeen, Dats' hem gebiedt met een kleyn lootje Te steygeren al naer beneen, En schietent stralent Mijn liefs boesem in, Dat zy al dwalent Mijn treckt tot haer min Waer toe treckt hert en sin. 5 V reden die met kloeck beleyde En schoone zede die daer in u zijn Die overtreffen de Werelt wyde En het verstant dat daer in u woont fijn, Geven ghetuyghe Met een schoon beleyt, Ick onder haer buyge My niet sal zijn lijt, Als ick verwacht den tijt.