Amsterdams minne-beekje. Deel 1

Bedenckingh op de droeve dood Van Clara Vinck mijn Speelgenoot.

NAtura had ter sluyp soo schoonen beelt gebooren,
Dats' om haer deught en konst van yeder wiert verkoren,

[p. 78]

 

De goden mercken dit en komen haest beneen

 

Ontruckend' haer de ziel, en laten 't lijf alleen

 

Niet waerdigh dat de aert dit ciersel soud behouden.

 

Maer d'Hemel wierd jalours en wilt haer selver trouwen,

 

VVel aen dan't moet soo sijn, kom jeugt en h er beschout

 

VVaer datmen 't aldernust zijn leven op betrouwt.

Elizabeth Luyt. Tracht na deugt.