Amsterdams minne-beekje. Deel 1

Dageraeds-begroetingh.

Stemme: In kleynheydt leef ick onbenijt, &c.

Ey vreughdigh ghebloos en soet gheflicker,
Hoe toont ghy de macht
Van d'opper-vooghd, en al beschicker,
Door u luyster

[p. 20]

 

Verhuyster

 

Het duyster

 

Der stille nacht

 

2 Hoe vrolijck dat nu met dert'le swiertjes

 

Op Eyck en op Lind,

 

't Gevogelte snord met tiereliertjes

 

Dan van 't schat're

 

De wat re

 

Weer klatre,

 

't Geen yeder mind,

 

3 De bloempjes en kruytjes die schyne te hupple,

 

Als Zephier eens aemd,

 

En Iris die saeyd haer silvre drupple,

 

Dat de Roosjes

 

By poosjes

 

De bloosjes

 

Der schoonste beschaemd.

 

4 't Woldragende Veedje draeft door de klavren,

 

En knabbelend eet graegh,

 

't Doet blylijck haer lispend tongetje davren,

 

Dat wat oore

[p. 21]

 

Het hoore

 

Bekoore

 

Tot vreughd sy staegh.

 

5 Men siet elck Nymhje met haer herder

 

Door t aengenaem groen,

 

Al hoedend' haer Veedje dryve verder,

 

Door de paedjes

 

Geen blaedjes

 

Haer praetjes

 

Verklickingh en doen.

 

6 Het lief lip gedruck en vriendelijck vatte,

 

Dat acht men daer meer

 

Als rijcx gebien ofte gulde schatte

 

Die zijn pijnlijck

 

Groot schijnlijck,

 

Verdwijnlijck,

 

't Vernoeght geen begeer.

I. Soet. niet soeter.