Amsterdamsche Vreughde-stroom (Eerste deel)

[Den Houwelijcken-staet die doeter my suchten.]

Stemme: Alst begint.

DEn Houwelijcken-staet die doeter my suchten,

[p. 199]

 

Daer der soo menigh om treuren moet,

 

Ick leefden eertijts in alle weelden, en ghenuchten,

 

Men eeerde, men diende, my om mijn goet,

 

Doen was ick Heer en, Meester, ick had het gebiet,

 

Maer, nu soo ben ick boven een dienstknecht niet,

 

Maer was ick ongebonden, ongebonden sonder sonden,

 

Maer was ick ongebonden, ick en treurde niet.

 

2   Maer nu ben ick getrouwt, men mach het oock wel weten,

 

Ick hebber een Vrou, jae alsoo quaden Vrou,

 

Iae! al was ick met mijn Neers op een Hekel geseten,

 

Ick het niet veel quader dan hebben sou,

 

Daer door ben ick gekomen in soo zwaer verdriet,

 

Ick wensch hem voor sint felten, die der mijn aen riet,

 

Maer was ick ongebonden, etc.

 

3   Wel eer soo quinckeleerde, ick een aerdigh Deuntje,

 

Vrolijck dan geest, ongebonden aen een Wijf,

 

Maer nu soo is mijn beste Lietje, suye, suye, Seuntje

 

Een treur’ge wiegh is nu mijn tijdt-verdrijf,

 

Maer dan in plaets van troost, in al mijn swaer verdriet,

 

Graeuwen en snaeuwen, van een so quade Griet,

 

Maer was ick ongebonden, etc.

[p. 200]

 

4   Den Houwelijcken-staet die viel my niet soo bange,

 

Was het maer te doen, om een Iaertje of twee,

 

Maer eeuwighlijck, Helaes! dat deurter alsoo langhe,

 

Ick sieder noch geen endt aen alle mijn wee,

 

Och, mocht ick weder ontrouwen, ick en achte het niet,

 

Het geschiede noyt sijn leven was het niet gheschiet, Maer etc.

 

5   Ghy jeughdighe Knaepjes, kloeck en fris van leden,

 

Spiegelt u doch alle aen mijn ongheval,

 

En wilt u jonge Iaertjes aen gheen Wijf besteden,

 

Maer luystert nae my wat ick u segghen sal,

 

Vergaept u doch aen rijckdom, noch oock aen schoonheydt niet,

 

Daer door ben ick ghekomen in alsoo zwaer verdriet, Maer etc.

 

I. M.