Amsterdamsche Vreughde-stroom (Eerste deel)

[p. 52]

[Philis ’t is mijn seecker leedt.]

Stemme: Nova.

PHilis ’t is mijn seecker leedt,
Datje nimmer staet ghereedt
Voor mijn kusjes, want ick eerje,
En dan roepje scheerjeme, ‘k scheerje,
En dan roepje ‘k scheerje weer.

2   ’t Minste wesen dat ick maeck,

Als ick maer een vinger raeck,
’t Is terstont, wel wat begeerje, En dan roepje, etc.

3   Soo ick maer u borstgens grijp,

Die haest sullen wesen rijp,
Seghje, laet dat, of ick leerje, En dan roepje, etc.

4   Spreeck ick van mijn Minne-brandt,

’t Is, ghy hebt doch geen verstant,
Benje Geck, extravageerje, En dan roepje, etc.

5   Prijs ick u volmaeckt ghesicht,

Met discoursen of ghedicht,

[p. 53]

 

Soo het schijnt, ick affronteerje,

 

En dan roepje, etc.

 

6   Maeckt ten minsten dat ick weet,

 

Waerom ghy my valt soo wreet,

 

Ghy bekijft my, en ick eerje, En dan roepje, etc.

 

7   Immers ben ick soo ghy siet,

 

Van het Scheerders hantwerk niet,

 

Ick barbierje, noch raseerje?

 

Nochtans roepje scheerjeme ‘k scheerje,

 

Nochtans roepje ‘k scheerje weer.