Amsterdamsche Vreughde-stroom (Tweede deel)
(1655)–Anoniem Amsterdamsche Vreughde-Stroom, De–
AuteursrechtvrijStemme: Prins Robberts Mars, &c.
HEy! dat ick nu een Heyden was,
Ick seyd u veel geluck,
Doch best dat ick het beter pas,
| |
[pagina 231]
| |
Kom let eens op het stuck,
Terwijl dat ick geen Schilder ben,
Sal ick voor een penceel
Gebruycken mijn gesplitte pen,
Hoor, luyster na de Veel.
2 Singjoor Laetduncke quam lest eens
Loshoofdigh uyt de Kroegh,
Doen Cupido wat ongemeens
De min om ’t harte sloegh,
Sy streelden hare tijt-verdijf;
Doch hy lach als een steen,
Of sy hem rolden over ’t lijf,
En greep nae ’t darde been.
3 Doe track sy haer op ’t hent toe uyt,
En danste voor het Bedt,
Als speelde sy de vuyle Bruyt;
O! seyd’ hy, vuyle Slet,
Kom slaep, of treck weer aen u rock,
| |
[pagina 232]
| |
Ick en ken u out gebruy,
Soo sprack de klepel tot de klock:
Want ick te nacht niet luy.
4 Ach! seyd sy alderliefste man,
En scheurden ’t hembt voor op,
Sy maeckte daer een vlieger van,
Daer sach de Dief sijn strop.
Maer hy die niet belust en was,
Soogh liefst een pijp Toeback,
Terwijl die winckel vuyl van vlas
De Heeckel-pen ontbrack.
5 Drie Bootsluy van verteerde kost,
Die klopten aen de deur,
Sy sloegh de deecken om, te post,
Quam sy als Heydin veur,
En met dat sy de deur ontsloot,
Ontschoot haer d’ eene slip,
Daer stontse met haer billen bloot
| |
[pagina 233]
| |
In sulck een vogel-knip.
6 Dacht elck die nu een vinckje waer,
Ick vloogh doch half bevreest
Voor ’t komen van de Vogelaer,
Dat dicke hooren-beest,
Vertrocken sy met nat in ’t glas,
He he, quam dat niet fijn;
Nu hoorje wel, dat vuylste Vlas
Wil meest geheeckelt zijn.
7 Wat dunckt u van soo vreemden klucht
En vlieger mode, he,
Ey! segh eens, krijght ghy niet wat lucht;
Ick selver seecker mee,
Wel aen, die dat wat leeren kan,
Maeckt dese Klucht gemeen,
Of dichter noch een deuntje van,
Soo hebjer twee voor een.
M. Keusers.
|
|