Amsterdamsche Vreughde-stroom (Tweede deel)

[p. 224]

Van Galens Lauw’re-krans der Britten Doorn.

Stemme: O Kars-nacht, &c.

GEzegende mijn zege-zangen
Die hebben hartelijck verlangen,
Om u doorluchtigh Helde-stuck
Met mijne veder af te malen,
Gemoedigde Soldaat van Galen,
Heel Neêrlandt vist in u geluck.

2   De Faem sal op haer snelle wagen,

U roem de werelt om doen dragen
By Rus, en Poolipheem, en Moor,
Daer sal men met verwonderingen,
U lof met goude vaersen singen,
Hoe schatert dit Europa door.

[p. 225]

 

3   Soo heeft de tijdt, de tijdt verandert

 

Nu onse Leeuw der Britten standert

 

In sijn gevreesde klaeuwen voer.

 

Tot op den Zege-trap van Romen

 

Is uw’, en ons geluck gekomen.

 

Soo stierd’ u vuyst het oorlogh roer.

 

4   Livornoos vest en steyle daken,

 

En Slot, en Borght, en toorens kraaken

 

Daer ’t over hoog geberchte kriel

 

Van op geklommen burger scharen,

 

Nooit in een eeuw, van hondert jaren

 

Haer oogh op sulck een Zee-slach viel.

 

5   De water-kant , en peeckel-stroomen

 

Vertoont de Tyber van out Roomen

 

Wel eer met vaertuygh overvloert.

 

Doen Nero sijn schensiecke handen

 

De stadt tot asch en puyn deed’ branden,

 

Soo had de lust het volck vervoert.

[p. 226]

 

6   Men sach de slappe zeylen swellen,

 

De kielen tot elkander hellen,

 

Soo raeckt men schut en hant-gemeen.

 

Den afgront schrickt van ’t Solfer braacken,

 

En Mast, en stengh, en spiegels kraacken

 

Al eermen ’t waent, so springt er een.

 

7   Van Brit-lants uytgelese kielen,

 

De vlam vermengt de lucht met zielen,

 

En al de stroom met met Lijcke deckt.

 

Het vinnigh scharp doorboort de boorden,

 

En wat de Leeuwe-klaeuw niet moorden,

 

Is dat Zee-vluchtigh ’t Zee vertreckt.

 

8   Soo quam den Batavier aen slepen

 

Met overwinningh van dry Schepen,

 

Noch dry in d’and’re eeuw gestiert,

 

Dat soo u lof, u roem, u zegen,

 

Der Britten eer steets overwegen,

 

Dat gun u die den Krijghs-toom stiert.

[p. 227]

 

9   Dat soo u Godt u kracht bekrachtigh,

 

En maeckt u lof u graf deelachtigh,

 

Dat soo een krans van groen lauw’rier

 

Tot zege-pronck der Vaderlanden,

 

U hairen hul, den Brit tot schanden,

 

Dat wenscht u dese Batavier.

 

M. Keusers.