Amsterdamsche Vreughde-stroom (Tweede deel)

[p. 190]

’tGeblockeert Amsterdam, En tijdts toeval.

Stemme: Segh Broertje maat, wat hoorjer van?

GEbuertje segh, wat schrijft de krant?
Hebt ghyse niet ghelesen?
O! ja dat Amsterdam te landt
Belegert soude wesen.
Van wie toch? maar van onse Prins,
Dat kan niet zijn, ’t is seker,
Gelooft het vry, o neen! geensins,
Besiet het dan ick kocht daer gins
Dese Missief// uyt zeeker brief,
Daer leesse vry, soo ’t u belief.

2   Met tijdinghe van Amsterdam

Van geloof-waerde vrienden:

[p. 191]

 

Op dato hier de tijdingh quam,

 

Hoe dat sijn Hoogheydt mienden

 

Met Ruytery, en stille trom

 

In Amsterdam te komen,

 

Sijn klinckende trompet, veynst stom

 

Te zijn, wat roept die vent daer om?

 

Hoor hier eens man// waer roepje van?

 

Van Amsterdam// wat isser dan?

 

3   Sijn Hoogheyt houd de stadt beknelt

 

Te voet, en oock te paerde.

 

Wat koster een? een blanck, daers gelt,

 

Met tydinge van Naarden,

 

Na dat sijn Hooghheydt in de nacht

 

Met Ruyters en voetknechten

 

Gekomen was voor dese Gracht,

 

Kreegh voor roep van burger-wacht,

 

Wie daer? de Prins// maeck op: geensins,

 

Hy kom by daagh, en sonder grins.

[p. 192]

 

4   Soo went de wack’re Ruyter-troep,

 

Die tot den aenslach haeste,

 

Tot haer een boo gemoet, men roep:

 

Wat wegh is ons het naeste?

 

Waer heen mijn Heer? na Amsterdam,

 

Ey! seg my eens, Soldaten?

 

Wie dient ghy? den Oranje-stam,

 

Wat oorsaeck dat u troep hier quam?

 

Wy wetent niet// door streng verbiedt.

 

Waer op hy ’t paert met sporen stiet.

 

5   En rent ghelijck der Zonne-kar

 

Door regen, buy en winden,

 

Te poost voor uyt, en komt soo var

 

Een nader wegh te vinnden,

 

Dat hy de stadt de tydingh bracht,

 

Voort sluytmen boom en poorten,

 

De Leggers leydtmen op de wacht,

 

Het grof Kanon bevrijdt de Gracht,

[p. 193]

 

De trommel roer// wat Wapens voer,

 

Quam op de been, maer Bestemoer

 

6   En boose Griet, van schrick schier doodt,

 

Die kreet, en seyd, och laesje!

 

Nu ist gedaen, tut, tut, geen noodt,

 

Sey Truytjen Appels Haesje.

 

Maer Parrel-oor ten krijgh gewent,

 

Woud ’t op haer schilt af-keeren,

 

Soo slaet het Heir de Leger-tent

 

Om Amsterdam, en daer omtrent

 

Het dond’rend schut// haer voorneem stut:

 

Maer ’t water prangt haer Leger-hut.

 

7   Den huysman raest, en tiert, en bast,

 

En siet sijn beesjes lobbre

 

Terwijl de vloet een knye hoogh wast,

 

Waer op de Meeuwjes dobbre.

 

Dit drijft de Prins nae Amsterveen,

 

Heer Breedroo leydt tot Muyen,

[p. 194]

 

Graef Willem rijdt door Slooten heen,

 

Dit houdt de hang’laer uyt de Veen,

 

Maer onse Raadt// verkrop die smaat.

 

De Prins haer Vorst, te moete gaet,

 

8   En brengt soo veel te weegh tot nut

 

Van burgers en van boeren,

 

Waer door de Prins sijn voorneem stut,

 

En ’t krijghs-volck ad doet voeren,

 

Soo slaet de krijgh een mantel om

 

Van vrede, op nader reden.

 

Dies klinckt trompet, en Leger-trom

 

Niet meer trantrare, trantra bom, bom.

 

Maar ’t is verbruyt// schip en schuyt,

 

Hier hangt den armen duyvel

 

Uyt.

 

M. Keusers.