Amsterdamsche Vreughde-stroom (Tweede deel)

[p. 136]

[De kronkelende zwier, van uw hartstrikkend’ hairen.]

Toon: Gy heiligheden die in kruiden.

DE kronkelende zwier, van uw hartstrikkend’ hairen,
Die langs uw schouwderen als gouddraat zwieren neêr,
O Hageroos, schijnt eer
Eer Minnezee, die golft met Venus gulde baren.

2   Uw blakende oogen die mijn Ziel in Min verwarren,

Als goude Zonnen aan uw zilvren Hemel staan;
Gewis gy zijt Diaan,
Of zijt gy ’t niet, gy zyt dan een van haare starren,

3   O purpre Rozemont, wie zou voor u niet buigen?

Hoe lukkig zal hy zijn die u geniet tot loon?
O Mont, daar minnegoôn,
Het hemels nektae en ambroos uit komen zuigen.

4   Mijn waarde, die mijn hart geboeit hout aan uw hairen,

Wanneer u harder hoort uw hemelsche muzyk,
Dan neemt zijn ziel de wyk,
En wil uit zijnen mont in uwen boezem varen.

[p. 137]

 

5   Zing met uw schelle keel vol duizent Nachtegalen,

 

Dat d’Echo weergalm, op uw schelle en hoogen toon;

 

Ia dat al d’ akkergoôn,

 

Van vreugden huppelen in de Diemermeerse dalen.

 

Dullaars.