De Amsterdamsche kermis-vreugd

Zingende, by die gelegenheid, de aldernieuwste Liederen

Een Nieuw Lied.

Op een Aangename Wys.

1.

Waer of thans Annetje nu al zit,
En hoe het kind het heeft,
Of dit myn dorige minnewit,
Zo vergenoegd als ik leef,
Geloof ik verlaet zulk een Vriendin,
Als gy eens denkt aen myn,
Aan al myn weldaen en aen myn min,
Moet gy Lief hopeloos zyn.

2.

Gedenkt aen uwe goeije tyd,
En al man gunst bewys,
Wat ik u schonk uit minne vlyt,
Hoe kostelyk ook van prys,

[p. 68]

 

Wat gy begeerde wat gy zag,

 

Niets was voor myn te veel,

 

Met eenen kus, niet eenen lag,

 

Valdee gy myn geheel.

 

3.

 

Besiet in een uw Huis al uw cieraed,

 

De vrugten van de min,

 

Kleinnoden, en al uw verraed,

 

Besiet het eens vrindin,

 

Gaet Rhynland straks in 't rond,

 

De Maes, Amstel en 't Spaer,

 

Zegt my of gy een plaesje vond,

 

Daer gy zulks niet werd gewaer.

 

4.

 

Tref nu de straf der Trouwloosheid,

 

Beklaeg nimmer u lot,

 

Want al uw list en uwe loosheid,

 

Strek uw tot schande en spot,

 

Streel nu weer met geveinsde min,

 

Een die u opregt bemind,

 

En ziet of gy beter vind,

 

Aan u voorleeden Vrind.

 

5.

 

Vaert wel ò trouwelose Minnaeren,

 

Vaert wel in eeuwigheid,

 

Dit is de laatste Minneles,

 

Die u word toegeweid,

 

Ik ontrok myn ziel van uwe band,

 

Daer op was aen gehegt,

 

Wat list of moeite gy inspant,

 

U word myn min ontzegt.