|
| |
| |
| |
Een Nieuw Lied.
Op een Aangename Vois.
Ik hoorde lest een Dogter,
Die haer stond al in haer deur,
Zy liep al by haer Moeder,
En zy maekte groot getreur,
Kan ik geen Vryere krygen,
Wel het is met my gedaen.
De Moeder zegt wel Dogter,
Stel dit mear uit uwe zin,
Gy ziet de geen die paren,
Het gaet zoet in 't begin,
Die zoetheid niet als smert,
Daerom hoord naer myn reden,
Waer gy my al voor wilt gaen,
Ben ik niet wel te vreden,
Zy staet my geensins aen,
Zy zyn van twintig jaren,
Al getrouwd: ach wat dangier.
Heel myn hart en ziel doorsnyd,
'k Zal u de beenen breeken,
Voor u schandelyk verwyt,
En trouwd door dwase min,
| |
| |
Maer en 'komt my niet klagen,
Maer korten tyd na desen,
Zo werd [d]erz' Dogter een Paer,
De bruiloft werd gehouden,
Zy [g]aat op geen misbaer,
Den Speelman die zat op dak,
Daer viel hy van de zolder,
Daer kwam een groote rusie,
Grouwelyk in 't openbaer,
Tryn[is]e kreeg twee blauw oogen,
Door een zalig nieuwe jaer,
Zy vliegt al van de trappen,
Zy barst als een water d[...]eus
Zy loopt regt by haer moeder,
Om te klagen haer verdriet,
Zy sprak wilt my aenhoren,
Nooit u dagen is 't geschied,
Hy slaet my stram en lam,
Ach wil myn raed dan geeven,
Sa dogter wilt vertrekken,
Maekt u maer gaeuw uit myn huis,
Hier en valt niet te gekken,
Of ie maken groot gedruis,
Gy waerd in geen getraen,
Bedenkt gy nu myn woorden,
Wel Moeder nooit u dagen,
| |
| |
Ik kan het niet verdragen,
Want ik heb te veel verdriet,
En wilt niet blyven staan,
Ik estimeer geen Kinders,
Die haar Ouders raad versmaan.
Kan ik geen troost bekomen,
Wel het is met myn gedaan;
En myn moeders raad gedaan:
Wel dan roept men om baat,
Ik zal myn kruisken dragen,
In verduldigheid en smaat.
Oorlof dan voor het lesten,
Wel gy Dogters wie gy zyt,
Wagt u voor zulke nesten,
Word niet zo ligt een vrouw,
Neemt exempel aan myn trouw.
|
|
Auteursrechtvrij