De Amsterdamsche kermis-vreugd

Zingende, by die gelegenheid, de aldernieuwste Liederen

Een Nieuw Lied.

Stem: uw purpere gloed.

1.

Waerom vergeefs dat ik zal vrolijk kwee[le]n,

[p. 66]

 

Terwyl dat myn hert niet meer in vryheid is,

 

Zingt vry die uwe Ziels-voogdes mogt streelen,

 

Maar laat my aan myn stille droefenis bis.

 

2.

 

Weent Ogen, weent, beweent die felle slagen,

 

Ik ben alles kwyt, verliessend myn, Iris,

 

Vergeeft aan myn het geen myn hebt omdragen,

 

Of neemt het al dat myn nog overig is: bis.

 

3.

 

Neemt vry myn hert maar neemt 't van geen ander,

 

Maar zo 't is dat gy komt veranderen,

 

Op het ogenblik neem ik in mynen weer. bis

 

4.

 

Wat moet ik doen Iris om u te winnen,

 

Wild gy myn bloed het is vaardig om te vlien,

 

En zo myn bloed niet kan voldoen u zinnen,

 

Wild gy my dood? gy hebt maar te gebien. bis.

 

5.

 

Maar na myn dood zult gy myn lot beschryven,

[p. 67]

 

Maer ag helaes, komt dan uwe smert,

 

Zelfs zal de min U op myn Grafplaets leijen,

 

En u ween doen om dit getrouwe kind. bis.

 

6.

 

Dan myne smert zullen getuigen dragen,

 

De Vogelen, de Bosschen en het Wout,

 

Ia de Eccho zelf zult gy kunnen vragen,

 

Hoe steeds myn hert op u min vertrouwd.