De Amsterdamsche kermis-vreugd

Zingende, by die gelegenheid, de aldernieuwste Liederen

Een Nieuw Lied.

Op een Aangename Vois.

1.

Ag hoe schoon, van wat vermogen,
Is Rosma schoonheid uit,
Yder een staet opgetogen,
Als men haer verschynen ziet.

2.

Als men zomtyds haer ziet blosen,
Toont natuur aen hare kragt,
Zy is gelyk de verse rosen,
Die ooit op 't velt zyn voortgebragt.

3.

Maer zal 't Roosje weeldrig groeijen,
Door natuur zo fraai geteelt,
't Word indien 't wel zal bloeijen,
Zagjes door de wind gestreelt,

4.

't Is niet Vrouwe als myn Bloemen,
Liefde streelt haer als de wind,
Om 'er een regt zo te noemen,
Word verciert dat zy bemind.