Een Nieuw Lied.
Op een Aangename Wys.
Laastmael als ik lag en sliep,
Dagt ik dat myn een stemme riep,
Kom, kom, myn hartje kom,
Kom, kom, myn hartje kom,
En komt plukt myn maegedom.
Ik liep zo vaerdig als ik kon,
Tot dat ik myn Engel [k]on,
Waer in bestaet tog uwe klagt.
Op hare kaakjes scheen een bloos,
Al te haastig is niet goed.
Ik stelde haer tot myn begeer,
Ik ging op haer leggen neer,
| |
Waer in bestaet de liefde niet.
Ik heb haer moeder naekt ontkleed,
En zy sprak niet eens van leet,
Of op 'tminst een Engelin.
Ik lag by haer borsjes bloot,
In haer blanke maegde schoot,
Aen uw schoonheid zyn geblust.
Ben ik, zei ze, niet wel waerd,
Ik schenk u myn waerde schat.
Toen ik het Roosje plukken wouw,
Ag! toen begon myn meeste rouw,
Eer ik haer heb aengeraekt.
|
|