|
| |
| |
| |
De Amsterdamsche Kermis-Vreugd.
Een aardige Klugt, voorgevallen binnen Amsteldam, daar een Pruissische Husaar in de kraam kwam van een jonge Zoon 't welk op den 16 Maart 1788 is geopenbaard.
Op een Aangename Vois.
En Burgers voegt u wat aen myn zy,
Boeren en Boerinnen komt by my,
Hoop dog elk een aerdig lied,
't Is binnen Amsterdam geschied.
Dit Lied dat ik u zing is waar,
't Is van een Pruisische Hoesaer,
Hy lag buiten de liedse poort,
Ik heb geen mooijer pret gehoort.
| |
| |
Maar hy had ruim zes jaren tyd,
Gedient zyn Pruissische Majesteit,
Maer niemand dat bemerken kan,
Gelyk de alderbesten Man.
Maer de Hoesaer kwam voor 't front,
Zy dogten hy was ongesont,
Men liet hem doe na het gasthuis gaen,
Voor al die hier in 't ronde staen.
Maer doe hy in het gasthuis kwam,
Daer men in 't kort wat aars vernam,
De meid riep dagelyks aan de moer,
Het lykt wel een zoldaten hoer.
Men haelde daer de goede vrouw,
Om hem te helpen uit de rou,
Zy gaven hem een drank in 't lyf,
't Zal wel gaen sprak het vroetwyf.
Alles kwam daer in rep en roer,
De knegt de meiden vaer en moer,
Zy bragten hem de kamer in,
Een aerdig Zoontje na haer zin.
| |
| |
Zy bragten haer in het kinder-bed,
Alles wier daer in rust geset,
Men maekt haer een kandeeltje klaer,
Voor een Prui[s]ische Hoesaer.
Dat stuk is overal vermaert,
Zo als den zanger u verklaert,
Veel zynder die geloofden 't niet,
Dat ik u zing is waar geschiet.
Wild gy eens dienen voor Hoesaer,
Daer onder is de mooiste pret,
Dan wordje buikje dik en vet.
Maer als den barensn[oo]d komt aen,
Dan moet gy na 't gasthuis gaen,
En doen gelyk als de Hoesaer,
Die het laeste versje heeft gedigt,
Het is een zanger zyn hart was ligt,
't Is tot lof van de Hoesaer,
Elk een stuiver dan ben je klaer.
|
|
Auteursrechtvrij