Amsteldamse vrolikheyt

Vervult met Veel'erhande gesangen, en Nieuwe Voysen

[Segt Roosemont, mijn lieve velt-godin]

Stemme: Lest was ik by mijn schaepjens in het velt.

S Egt Roosemont, mijn lieve Velt-Godin,
Hoe vaek heb ik gebeden om uwe weder-min;
Maer hebt tot noch mijn smeken geslagen in de wint:
Ey! siet eens, waerst' Nimphje wie 't is die u bemint?

2 't Is Celadon die u sijn Trouwtje biet,
En die om uwent willen, heel graeg het Hof verliet,
Die voor sijn Scepter, en sijn Heerschappy met een,
En voor het Hof, ging ruylen een stroyen Hutje kleen.

[p. 187]

 

3 Ontwaekt doch eens mijn lieve Velt-Godin,

 

En opent eens u Hutje, en laet u Herder in:

 

Siet hoe Auroor haer straeltjens schiet op de Velde groen,

 

Komt wilt u lieve Schaepjens neffens de mijne ho'en.

 

 

 

4 Godt Pan die sit en queelt op sijn Riet,

 

En Ceris ploegt den Akker, en weet van geen verdriet:

 

Cloris die plukt vast Roosjes, en Bloempjes wonder soet,

 

Waer van dat Filidaetje hem vlecht een Roosen-hoet.

 

 

 

5 Siet Amaril die drijft haer Schaepjes uyt,

 

En roept, ey! komt toch Tyter, vertelt u lieve Bruyt:

 

Al zijn mijn Schaepjes meerder als d'uwe, 't is geen noot;

 

Komt plukt eens van mijn wangen het purper doutje root.

 

 

 

6 Ach! Herderin, mocht ik u roode mont

 

Eens drukke met mijn lipjes, mijn docht ik was gesont;

 

Mijn schaepjes die gaen quijne vast om haer Celadon,

 

Om dat ik aen mijn Nimphje geen troost verwerven kon.

 

 

 

7 Sacht! hoor ik daer mijn Roosemontje niet?

 

Ach! ja, mijn dunkt sy isset; ach! wat of dit bediet?

 

Sy neemt met rasse schreden haer gang na my-waerts toe:

 

Ach! gunt my goede Goden, dat ik mijn Min voldoe.

 

 

[p. 188]

 

8 Als sy nu was geseten by my ne'er,

 

Sy vraegde strak, wel Herder wat is doch u begeer

 

Dat gy mijn dus komt steuren, hier in mijn soete rust:

 

Gy, seyd' ik, zijt mijn leven, en al mijn hoogste lust.

 

 

 

9 Herder seyd' sy, ey! stelt u doch te vre'e;

 

Al wat gy hebt geleden, is my van herten wee:

 

Ik meende dat u liefde quam uyt een valsche gront;

 

Tot teken van mijn liefde, kus ik u roode mont.

 

 

 

10 Een Nect'r-douw komt van haer lipjes te'er,

 

Soo haest ik haer genaekte, mijn Lief! ik kus u we'er,

 

Daer komen uwe Schaepjes, ik maekse ons gemeen:

 

Want nae 't de Go'on soo voege, soo zijn wy twee nu een.

U Y T.