Amsteldamse vrolikheyt

Vervult met Veel'erhande gesangen, en Nieuwe Voysen

[p. 38]

Vraeg' en antwoort,
over de verdreven
Zeeusche retorica.

Vrag. SEgt eens vrient, ik sal een stoopje geven
In 't gelagh alhier,
Waerom wert nu Retorica verdreven
Uyt ons Zeeusch quartier?

Ant. Vraegt gy dat noch! de Kinders weten 't schier,
Sy is gewoon de waerheyt t' openbaeren,
Sonder t' ontsien de Phariseeuse Schaeren:
En heeftse dan mijn vrient, en heeftse dan mijn vrient,
De Ban niet wel verdient?

[p. 39]

 

2 Daer wordt geleert in Dorpen en Steden,

 

Dat sy meer misdoen

 

Die in het minst de Sabbath overtreden;

 

't Zy voor, of na den noen,

 

Als eenigh Dief, alwaer hy noch soo koen,

 

Een Moorder vals, ja waerdig te ontlijven,

 

Sy derft de spot met sulke Leeraers drijven:

 

En heeftse dan mijn vrient, en heeftse dan mijn vrient,

 

De Ban niet wel verdient?

 

 

 

3 Als sy sagh dat Aron met sijn Preken

 

Tracht' nae Moyses staet,

 

En sijnen neus in 't ampt begost te steken

 

Van de Magistraet,

 

Ia selfs onbeschaemt dorst komen in den Raedt,

 

Om dees of die de voet te helpe lichten;

 

Daer weet sy voort een kluchje van te dichten;

 

En heeftse dan mijn vrient, en heeftse dan mijn vrient,

 

De Ban niet wel verdient?

 

 

 

4 Die naer des Paus drie-dubbeld' kroone trachten

 

Onder ootmoets schijn,

 

 

[p. 40]

 

Schelden stout voor Ketters, de Geslachten

 

Die haer tegen zijn,

 

Doen somtijts ook wel Water in hun Wijn,

 

Uyt enkel vrees dat d' Edel Retorijke

 

Eens aen den dagh mocht brengen hun praktijke:

 

En heeftse dan mijn Vrient, en heeftse dan mijn Vrient,

 

De Ban niet wel verdient?

 

 

 

5 Hier hebje Vrient nu antwoort op u vragen,

 

My gevraegt wel eer;

 

Diese bemint die wens ik alle dagen

 

Een stoop Wijn, of meer;

 

Diese t' hart valt, die mach sijn ooren teer

 

Met wat Katoen (wel sijn geheekelt) stoppen,

 

En late my voor doof-mans deure kloppen:

 

En siense dan noch stuer, en siense dan noch stuer,

 

't Gelt my de Wagen-huer.