Amsteldamsche minne-zuchjens

op verscheyde nieuwe wijsjes, door lievende gheesten uyt ghestroyt

[p. 198]

Juffrouw. C. &c. Schoonheyts-lof.

Stemme: L'avignone.

DEucht yverende Maagt,
Wiens schoonheyt, de faam ten, blaauw gewelfsel draagt,
Roem-waarde Son,
Soo ik u kon,
Ten Hemel heffen ik begon,
Doch leyend',
En vleyend'
Mijn sin,
Goddin,
Ik nergens vin,
Genoegsaam stof;
Doch met verlof,
Door snuffel ik u schoonheyts hof.

[p. 199]

 

Cornelia 't gegluur,

 

Vws oogjes vol soet gestraal en Hemel-vuur,

 

Praalt of de Son,

 

Sijn kruyn begon,

 

Te steecken uyt Neptuns bron

 

V oogjes,

 

Met boogjes,

 

Beset,

 

Juyst net,

 

Als of se met,

 

Apelles hant,

 

Waaren geplant

 

Cieren als 't Gout den Diamant.

 

3   Vw kaakjes soet gebloos,

 

Pronkt schoonder als eenig vers ontlooken roos,

 

Wijck Venus wijk Diaan,

 

V schoonheyt is maar waan,

 

Dees roosjes d' uwe te boven gaan:

 

De tipjes,

 

Vws lipjes,

[p. 200]

 

Die sijn,

 

Robijn,

 

Waar Ambrosijn,

 

't Gewelf omringt,

 

En door yvoire klipjes dringt:

 

4   Gy sticht in u gemoet

 

Een Tempel: voor d' Hemel-prins met al sijn stoet:

 

Alwaar de reen,

 

Voor an komt treen,

 

Als vaader vande goede seen:

 

V leden,

 

Besneden,

 

En net,

 

Omset

 

Met poeslig vet,

 

V geestigheyt

 

ô Soete meyt,

 

Toont dat gy geen boerin en sijt.

V. E. A. D. P. Dubbels, spe vivo,

Hoop baert troost: