Amsteldamsche minne-zuchjens
(1643)–Anoniem Amsteldamsche minne-zuchjens– Auteursrechtvrijop verscheyde nieuwe wijsjes, door lievende gheesten uyt ghestroyt
[pagina 181]
| |
Stemme: Poliphemus aende Strande.
WAt geschiender mommerijen
In het vrijen?
ô Verliefde lieve Jeugt,
Yder practiseert een baente,
Als het Maentje
't Lievend' hertje heel verheugt.
2 't Is hier sal sijn een Mask'rade,
Daer aubade,
Voor een soete Juffrouws deur,
Ginder salmen geestich singen,
t' Sijn al dingen
Ciersels voor een serviteur.
| |
[pagina 182]
| |
3 Lieve Juffrouw 'k moet u vragen
Mijn behagen,
Of mijn mach de eer geschien,
Dat ick 't by sijn, van mevrouwe
Moch aenschouwe.
Nevens andrejongelien.
4 Daer sal yet soets ten toone wesen
uyt gelesen,
Hy, en sy, die salder sijn,
Met u Nichje, met u Neefje
'k Bid u geesje,
V Compangie van navont mijn.
5 Sulck en diergelijcke reden
Gaender heden,
By het Jufferlijck geslachte,
t' Meysje door aenhouwend smeecken
Geeft een teecken,
Wel Monsieur ick u verwacht.
6 Als de klockjes kleppen negen
Minnaers zegen,
| |
[pagina 183]
| |
Stoep en staet die toont een heyl
Alle de uren die ontsluyten,
't Raeckter buyten,
Cupid's minne waer is veyl
7 Aengesichts met halve greijnsers,
Minne veynsers,
't Sijn Spionne op de straet,
Met de Mantels om de ooren
Gaense hooren,
't Geender t' savonts omme-gaet.
8 Werter yets te veel bedreven
't Wert geschreven,
In het Herts-memory-boeck.
Sanderdaegs sijnt nieuwicheytjes
Minne pleytjes,
Voor nieuwsgierige Broeck en doeck.
9 ô Wat sach ick gister handelen
In het wandlen,
'k Had' mijn leven niet gelooft.
Hy by sulck een braven Vrijster,
| |
[pagina 184]
| |
't Is te bijster,
'k Stond geslagen voor mijn hooft.
10 Of dat Meysje dat so claren
Soude paren?
Is met sulck een smecht op 't woort,
Men salder soo bruyloft houwen,
'k Weet het trouwe,
Gaet in weynich dagen voort.
11 Lieve Meysjes soete dieren,
Schouwt dit swieren,
't Avont jachten over al,
Vrijdt in stilheyt u beminde,
Laet u vinde
Daer geen Nijd u volgen sal.
12 Want d' werelt heeft heen sulcke grille
Datmen stille,
Noch onbeloogen niemant vijn,
Daerom schouwt de minne haters
En de praters,
Die in sulcx eervaren sijn.
|
|