Amsteldamsche minne-zuchjens

op verscheyde nieuwe wijsjes, door lievende gheesten uyt ghestroyt

Samen gesang, tusschen 't voorschreven Grietje en Trijntje over 't selve houwlijck.

Stmme: O weelig Amsterdam.

Grietje

WEl Truytge hoe dus moy?
Dus je doeckje in de ploy:
Wel wat hoor ick van je Jan?
Hoe na sal hy Bruygom sijn,
Hier met Angenietjes Trijn.
Of is daer niet an.

[p. 153]

 

Truyt

 

2 Och wasser maer niet an!

 

Maer ick hoor 'er so veel van

 

Dat hy sulcken slons slaet an,

 

Darry soo is geacht.

 

Griet

 

Ja 't is een schicklijck knecht,

 

Die sijn leven drinckt noch vecht,

 

In van goet geslacht.

 

Truy.

 

4 In wats Angeniet en Trijn

 

s' Is so morsich als een swijn,

 

Innen sloery in er gat,

 

In ick hoor s' het by een aer

 

Al over twie dry jaer

 

Noch een kijnt eght.

 

Griet.

 

5 Ja wel, ja wel, ja wel,

 

In verlooft an sulcken vel,

[p. 154]

 

Wie had dat edocht,

 

Truy.

 

Ja noch bin ick mier besorght

 

'k Hoor datset het ebrocht

 

Watse het ekocht,

 

Griet.

 

Wel waer is de knechts verstant

 

'k Loof schier dats in 't hiele lant

 

Qualijck weer gae het.

 

Truy.

 

Ja et is sijn eygen schult

 

Ick selt aensien met gedult

 

Hy much sien hoeit redt.

FINIS.