Amsteldamsche minne-zuchjens

op verscheyde nieuwe wijsjes, door lievende gheesten uyt ghestroyt

[p. 96]

[CUpid' waerom comt gy niet ylen]

Stemme: ô Kersnacht.

CUpid' waerom comt gy niet ylen,
Om door u boog en scherpe Pijlen,
Te quetsen t'Hert van mijn Garind,
Of sijt ghy oock van haer betovert?
En heeft u boog en pijl verovert,
En u oock selve gants geblind.

2   Lagt niet het boeffje om mijn seggen?

Og jae ick sie het wigje leggen,
In d' Appels van haer soet gesicht,
Om door dien en felle stralen
Des Minnaers minne te bepalen,
Voor eeuwig aen Garind verplicht.

[p. 97]

 

3   Ag! over wreed en straffe Vrouwe,

 

Hoe duer valt my het soet aenschouwe,

 

Van u volmaeckte snijvre Leen,

 

Wat dangheyt is my over vallen

 

Van dat ick u ô schoonst van allen,

 

In mijn gedagt heb aen gebeen.

 

4   Regt overstraff en wreede Minne

 

Die lust en rust oock breijn en sinne

 

ontroert, en pijnt dit droeve Hert,

 

V vlam voedt my in 't treurig quijne,

 

En doet my treurig vrolijck schijne,

 

Ja maeckt mijn vreugt met angst verwert.

 

5   Al straft gy straf mijn stout vermeete,

 

Van u te sien, so sal 'k u heeten

 

Garind de overschoonste schoon,

 

Ja 't ciersel van de suyvre maegde,

 

Noyt claerder Son de Werelt daegde,

 

De waerdigst aen der eere Croon.

J. A.