Amsteldamsche minne-zuchjens

op verscheyde nieuwe wijsjes, door lievende gheesten uyt ghestroyt

[p. 54]

Schoonheyts-lof, op acht verscheyde voysjens,

Stemme: Granida.

OP mijn wit gehaerde
Swart gebeckte boode
Metter vaert dit blancke velt door reijs,
Op mijn breijn te paerde
Tis op 't hoogst' van noode
Weckt de faem op dat haer volle krijs
Sich spoeyt te post voor 't kriecken van den dagh,
Op dat Amstels Atheen sie waer 't op roemen mach.

[p. 55]

Stemme: Treurt Edel huys Nassouw.

TIs om geen Cypria,
Of schoon Andromeda,
Na Poesijs fabel kunsjes
Maer om een maegden beelt,
Die Natura haer gunsjes
Uyt nement heeft gedeelt.

Stemme: So lang ist Muysje vry.

HAer voor hooft als albast
Waerom een Ranckje wast,
Wel krul'ge kronckeltjes opt' aerdigste doorswiert,
Haer voor-hooft spijt yvoir met in carnaet verciert.

[p. 56]

Stemme: Het Vinnigh stralen.

HAer oogjes die door soet gelonck,
En glinsterrijck gewemel,
Een innigh Herte vier ontfonckt,
Schepp'n t' aenschijn tot een Hemel.

Stemme: Rosamont die lag: Of Philis quam Philander tegen.

WYck Corael voor roode lippen
Vol van Nectars soetigheyt
Waer uyt soeten tael comt slippen
Door haer spreecklits wijs beleyt,
Witte Klipjes en voor als,
Poesligh blanck haer Swanenhals.

[p. 57]

Stemme: Als Orpheus fluyt, en Philida singt.

HAer heldere keeltje door singens geluyt,
Luydt raerder en claerder
Als Cijmbael of fluyt,
't Schijnt sy het geberght,
Van Helicon terght,
Wanneers' uyt den borst een Sangrijmpjen uyt.

Stemme: ô Kersnacht.

HAer poesel Lichaem net besneden
Uyt munt in alle geestigheden
De Deucht en wijsheyts glans sijn beyt,
Ten coor van haer gedacht gesteegen
Die alles na de maet eerst weegen,
't Geen uyt haer Lieve lipjes scheyt.

[p. 58]

Stemme: Florida soo het wesen mach.

INt cort mijn al te swacke Pen,
Haer roem na waart niet tuyghen ken,
'k En kan het wit niet rake
Alwaar u lof Aurora daegt,
Dies ick ô schoone maegt,
Voor dees tijt 't rijmen stake.

P. Dubbels, spe vivo:

Hoop baert troost.