Amsteldamsche minne-zuchjens

op verscheyde nieuwe wijsjes, door lievende gheesten uyt ghestroyt

[p. 59]

Medaeas klagte, gedaen over de Gestaeckte wederliefd' des Gulde-Vlieswinnaer

Toon: Cesses Mortels de Souspirer.

O Wrede Jason: wie verspreyt,
En steelt de reen uyt harssens Acker?
Is 't rijck, 't geen onder d' Aerde leydt,
Of trouloosheyt, Alcides macker?
Wat port uw vlugt naer t' Grieckx gewest?
Door balcken tal, aen een gevest.

2   Herdenkt, mijn trouw, in Colchos kring,

Doen ick u door mijn gunst omvaemde.
Of lust-genoodt, tot lust ontfing,
Veel meerder, dan een Maegt betaemde:
Vergelt ghy dus genoten deugt,
Gepluckt in 't schoonste van uw jeugt.

[p. 60]

 

3   Had u de vol fenijnde Draack,

 

't Meinedich rif, van een gebeeten:

 

Of Colchos Coning u tot wraack,

 

Door Tygeraers, tot gruijs gereeten:

 

Soo waer uw lof om hooch gestuwt;

 

Waer voor men nu als Cerbius gruwt.

 

4   Vervloeckten dach! doen t' weeldrich Kint,

 

Sijn Pijl in dees borst vermengde;

 

Door dien ick d' ongetrouwheyt vindt,

 

Van hem, wiens Oogh, mijn borst doorsengde.

 

ô! Ridder! Ridder, Ridderloos!

 

Uw glans vergaet, als Purpre Roos.

 

5   Vliedt waer ghy wilt, by Phoebus kar,

 

Of onderaertse schrey-Speloncken;

 

Ghy vliedt hoe hoogh, hoe leeg, hoe var,

 

Ick volg u nae door liefdens voncken:

 

Tot dat ick weer uw min geniet;

 

Of haer verdelg, aen wien ghy 't biet.

I. s' HERWOUTERS,

In al is lijden.