De Amsterdamse gaare-keuken, met den blyhertigen op-disser
(1736)–Anoniem Amsterdamsze gaare-keuken, De–
AuteursrechtvrijStem: het best op aard is, &c.
HEt best op Aerd dat is een maget soet,
Haer met een loos gevly van Iongmans
| |
[pagina 73]
| |
moet,
maer stil en eerbaer leeft ten allen stonden
So sal de haet en nijd en laster monden
Haer gans niet deeren,
Schoon die nog zo woed
Het best op Aerd dat is een maget soet.
Maer heb ik dit mijn leven een jonkman,
eenige liefd betoont dat hy haer van,
kan klage eve of hy met zijn woorden,
en door zijn minneklagt, mijn hert verkoorde,
maer dwase minnaer ziet wel wat gy doet,
Eer gy u soe met yd'le hope voed.
Wird gy om mijn verlaten al 't pleysier,
des werelts dat men vind op aerde hier,
so kunt gy vroeten in d'aert als de mollen,
dieder gestadig maken nieuwe hollen,
en vroeten blindeling als men bevind,
So zijt gy mede als een mol verblind.
Gy komt zo blindeling ook voor den dag,
En maekt om mijn zo een vergeefs geklag,
Daer ik u noit heb eenige hoop gegeven
Om met mijn in den egten staet te leven,
Hoe kund gy so verblind dan sijn Ionkman
En geeft een ander daer de schuld nog van.
Wild gy vergaen als de sneeu op het veld,
So ik u dwase min niet en hersteld,
Dan zuld gy zekerlyk ook moeten reysen
Met Carons boot wild het wel overpeinsen,
Die u dan wel sal komen af
En voeren sal al na het duister graf.
Wild gy de wijn om mijn laten staen,
Dan hebt gy om mijn heel veel winst gedaen,
Want die het Bacchus nat gestadig slurven
Die raken dikwils tot de grond bedurven,
Gy meugt om mijn dat wel verlaten gou?
De winst daer van is meerder dan een vrouw.
Ik zeg u dan voor 't lest hoort mijn bedied,
Klaegt over mijn nog over niemand niet,
| |
[pagina 74]
| |
Die u hebben verhinderd mijn te werven,
Ik ben en blijf gesind maget te sterven,
Die geef ik u zo veel ik iemand geef
Het beste op aerd, is die in vryheid leef.
|
|