De Amsterdamse gaare-keuken, met den blyhertigen op-disser

Een vermakelyke klugt, van een Jongman en een jonge Dogter.

Voys, Moeder geeft my een man.

ONlangs op avond laet,
schottel bier en broodje,
Ging ik wandelen langs de straet,
Met mijn Liefje,
Honing diefje,
Digte by een bootje.

Ik had Bacchus nat in 't lijf

Zwak gelijk een strootje,
Toen zo sprak dit jonge wijf!
Laet ons samen
sonder schamen!
[Kruipen] onder 't bootje

't Bootje dat lag op de Wal,

Schier het ondersten boven,
Daer wy zamen by geval

[p. 55]

 

Kropen onder,

 

't Is geen wonder

 

Wild my vry gelooven.

 

Ik rolde met dit soete lam,

 

Rond gelijk een klootje,

 

Ik haer in mijn armen nam,

 

Met een stootje,

 

In het slootje

 

Zagjes onder 't bootje.

 

Houwje digt de Wagt die komt,

 

Onder 't holle bootje,

 

't Is zo elk sa lustig pomt;

 

In 't bootje

 

Tussen 't slootje

 

Onder 't holle bootje.

 

Wy pompten daer met ons bey,

 

't Water in het slootje:

 

Lubberd die liep in de Wey

 

Soo hy struikeld,

 

en hy duykelt,

 

Met zijn kop in 't bootje.

 

Lubberd wiert so bijster nat,

 

In het holle bootje,

 

Dat het nat liep langs zijn gat,

 

by den denter,

 

Als een slenter,

 

Onder 't holle bootje.

 

't Meysje hielp hem uyt de nood

 

Onder het holle bootje.

 

Lag zijn hoofje in haer schoot,

 

Om zyn oogen,

 

Af te drogen

 

Onder 't holle bootje

 

Dog dit was wel haest in 't rugt,

 

't Stoeien onder 't bootje,

 

Van dees liefjes met genugt,

 

Die te garen,

 

Vrolijk waren

 

Onder 't holle bootje.

 

Wagt u dat u niemant ziet,

 

Onder 't holle bootje,

 

Dan singt men daer van geen lied,

 

Wild gy snoepen,

 

wild niet roepen,

 

Onder 't holle bootje.