De Amsterdamsze gaare-keuken

Herders Vryagie, tussche Tyter en Philida.

Stem: Vriende zou men niet vrolyk wezen.

Tyter.

IK wil myn Philida gaen vinden,
In deze zoete Lente-tyd!
Ryst uit den slaep myn Welbeminden,
Phebus al op de Kimmen ryd,
Gy kund de zoete band ontvi hi hi hi hinden,
Waer door myn hert gekluisterd leid.

Philida.

Wat hoor ik aen myn ooren ruissen?
Zyn 'er de Winden in 't Bosch verstoort,
Of zyn het Golfjes die zo bruissen?
Of word myn vee op stal vermoort,
Of zyn 't bladere die zo ru ru ru ru ru ru uisse?
Dat myn hert hier in myn rust verstoort.

Tyter.

't Is Tyter, schoonste Herderinne,
Die u komt wekken met den Dag,
Gy zyt de schoonste Veld-Godinne
Die 'er op Aerden wezen mag.
Die ik uit grond des herten bem hi hi hi hi hi hi

[p. 66]

 

inne: Philida hoord dog myn geklag.

 

 

 

De Gulde Zon is op gerezen,

 

Herderen dryft 'er u Vee van Stal

 

En laet ik maer u dienaer wezen,

 

Ik zalze leiden in 't groene dal,

 

Voor geen onheil hoeft gy te vre he he he he he he ezen, Ik zal ze hoeden voor ongeval.

 

 

 

Philida.

 

Tyter ik hoor u zoete reden,

 

Mogt ik geloven uwe tael,

 

Ik zou myn trouw aen u besteden

 

En doen u minnelyk onthael,

 

Maer Ionkmans vlyen en looze he he he he he he eden, Zyn voor de Dogters maer een quael.

 

 

 

De Ionkmans zyn niet als zy plagten,

 

Schoon dat zy komen als een vrind,

 

Doen aen Maegden haere klagten

 

En meer in schyn als haer bemind,

 

Daer voor zo mag ik my wel wa ha ha ha ha ha ha agten En slaen u klagten in de wind.

 

 

 

Tyter.

 

Zouden de Herders van de landen,

 

Gelijk de steedze knaepjes al,

 

Leven ontrouw, het was een schanden,

 

Philida staekt dog u geklag,

 

Eer zal de Waereld in vuer verbra ha ha ha ha ha ha handen, Eer Tyter u begeven zal.

 

 

 

Phylida.

 

Tyter komt laet ons zamen treden,

 

Al op het jendig Veld tapyt,

 

Ik zal myn min aen u besteden,

 

Ik heb gezien u trouwigheid,

 

Wel aen myn Schaepjes vlug van le he he he he he he eden, Weest met uw Herderin verblyd.

 

 

 

Ik wil myn Tyter maken vaerdig,

 

Een kransje van veelderley kruid,

[p. 67]

 

Komt Herderinne en Herders aerdig,

 

Maekt 'er een dansje, speelt op de Fluit!

 

Tijter die is de Bruidegom wa ha ha ha ha ha ha aerdig En Philidaetje die is de Bruid.