De Amsterdamsze gaare-keuken

[p. 50]

Minneklagt aan Philis.

Op een Aangename Vois.

Eenzaem Bos aenhoord myn klagten,
Pluym-gediert en kweeld niet meer
Echo wild myn druk verzagten,
Wyl ik kwyn uit Liefde teer,
Philis, Philis waerom vlugt gy,
Ach! ontrouwe waerom dugt gy,
Lieve Philis keerd dog weer.

Maer nu gaet zy voor myn vlugten,
't Windje dryft haer derwaerds heen,
Moet ik dan nog langer zugten
En versmelten en 't geween,
Philis, Philis hoord myn klagten,
Gy alleen kund die verzagten,
Is u hert gelyk een Steen.

Maer zy stopt voor myn haer Ooren;
Philis vind ik geen gena,
Moet ik dan van droefheid smooren,
Strofheid zonder wederga,
't Hert schynt myn van rouw te breeken,
'k Zal niet meer van Liefde spreeken,
Dewijl ik die ontvlugten ga.

't Droef herdenken van myn lyden,
Baert mijn de allergroosten smart;
Philis gy kunt my bevryden,
So te leeven valt my hart
Moet ik u nog langer derven,
Sal ik duizend Dooden sterven,
Hebt dog deernis met myn smart.

[p. 51]

 

Weste Windje houd u binnen,

 

'k Hoor, dunkt my, een zoet geluit,

 

Ach! het is myn Herderinne,

 

Speeld op haere Herders fluit;

 

Maer my dunkt ik hoor haer naderen,

 

Sagjes door de Elze Bladeren:

 

Ach! het is myn lief, Myn Bruid.