't Amsterdamse rommel-zootje, met verscheyde minne-deuntjes, lief-lockende vrijagie, en treffelijcke harders-sangen, door verscheyde gentile geesten gecomponeert. Met de antwoort op 't Menniste susjen


[Moy Meysje ick heb voor desen] Op de Stemme: Alst begint. MOy Meysje ick heb voor desen U dickmael af-gevraeght, Of ghy mijn Bruyt wout wesen, Maer 't heeft u noyt behaeght, Wegh, wegh, wegh, wegh, Cupido sal u plagen, Ghy hebt lang genoegh met mijn gespot, Mijn sulcks af te vragen. En wilt u doch niet steuren Mijn soete Melis kint, De Hemel die wou scheuren Soo ick u niet en mint, Wegh, wegh, wegh, wegh, Het zijn maer minne trecken, Dat Jonghmans onder schijn van lieft, Steets met de Meysjes gecken. Ick zweer jou by mijn sprieu-pot, En by mijn Vaertjes duyve-kot, En by de Koe sijn steert: Wel, wel, wel, wel, Soo wil ick jou gelooven, En soo ghy noch wat seggen wilt, Mijn Ouders zijn hier boven. Ick segh genavont Meelis, En segh genavont Luyt, Wel heb ick jou daer Knelis, Wat komje selde uyt, Hoort Vaer, hoort Moer, Wat wy jou seggen souwen, En soo ghy 't immers hebben wilt, Soo sel mijn Meelis trouwen. Wel Meelis vaer wat dunckjer van, En benjer mee te vrede,
[pagina 47]
Och ja, slaet daer geen twijffel an, Ick hebber om gebeden, Wel, wel, wel, wel, Soo laet de Liefjens trouwen, Gaet heen en vaert om kost in Stee Wy sullen Bruyloft houwen.