't Amsterdamse rommel-zootje, met verscheyde minne-deuntjes, lief-lockende vrijagie, en treffelijcke harders-sangen, door verscheyde gentile geesten gecomponeert. Met de antwoort op 't Menniste susjen


[Op een morge-stont gewesen] Stemme: Jakus, Jakus. Op een morge-stont gewesen, Om naer onsen Tuyn te gaen, Want ick onse koele Jakus, Onse groote Knecht daer staen, Jakus, Jakus, och mijn lieve Jakus, Blijft by mijn of 't is gedaen. Och mijn Liefste Lief waer heenen Dus vroegh, en noch ongekleet? Siet de Wolf komt na u treden, Vreest ghy die oock niet een beet, Jakus, Jakus, och mijn lieve Jakus, Weest doch tot mijn hulp gereet. Jakus say ick lieve Jakus, Blijft by mijn of ick ben doot, Ja alsoo men plagh te seggen, Men kent een Vrient inde noot, Jakus, Jakus, och mijn lieve Jakus, Komt toch hier in mijnen schoot. Onse s'Jaeck is soo goet-aerdigh, Hy bemint my alsoo seer, Flus nam hy my in sijn Armen, Worp mijn op de Koolen neer, Jakus, Jakus, och mijn lieve Jakus, Verlaet mijn toch nimmermeer.
[pagina 46]
Jakus sprack mijn Alderliefste, De Wolf is nu al verby, Jakus sey ick lieve Jakus, Schiet noch een reys na hem vry, Jakus, Jakus, och mijn lieve Jakus, Noyt en was ick alsoo bly.