|
| |
Herders Gesangh,
Voyse: Alst begint.
VLuchtige Coridon verbeyt,
Die haer Lammertjens al suchtende leyt,
Warpt haer droevige oogjes na,
Vol trane, die gane, langhs dese Wangen bleeck
Die al rollende maken een beeck
Wiens Borst niet en konden
Vermurven door 't gesteen, oft geween,
Noch al 't vriendelijck spreecken,
Het vleijen en 't smeecken,
Noch vliet ghy afkeerigh heen,
Dan in Bas, en dan op Klippen hoogh,
Waer in dat ghy dan verschuylt,
En went van daer in Oogh.
Helaes dan mijn bedroefde Maeght,
Soo haeft ghy my komen siet
Ghy snel vlucht ende u Vee voort jaeght,
| |
| |
Om dat ghy klaegjens niet
Soudt hooren, die bekooren
Die beweeght worden door mijn smart;
Oock de Bossen, Revieren,
't Onnosel pluym-gediert,, uyt tiert,
Haer vlerckjens liet hangen,
Met droefheyt zijn van dat ontsiert,
En wort geblost van dees mijn kaecxkens bay
En oock mijn vale lipjens bleeck,
Beweeght het dan alles voor mijn,
Hoe komt het dan Coridon,
Dat ghy my ach helaes met pijn,
Ook noemden,, en roemden, u geluckig te zijn,
By soo veer ghy maer van mijn
Een dienaer mocht warden,
Ghy getrou soudt volharden
In liefden steetds tot de doodt,, u door noot
Sonder eenigh ongelocken,
Of hy vreemt die selve mochte zijn,
Hant, getrou te zijn voor mijn.
En nu helaes breeckt gy u trou,
Ay mijn! en acht my niet,
Vermits ghy my laet in smart en rou,
In kommer en in zwaer verdriet
Vast quijne,, met pijne, door 't missen laes van u
En zijt af-keerigh, trots en schu:
Die haer trouwe,, sal houwe
Soo lang mijn Zieltgen in mijn,, sal zijn,
Maer steets vervolgen dijn:
Waer ghy vliet of waer ghy u onthoudt,
't Sy dan op Klip of inde Way
| |
| |
Helaes verlaten Harderin,
Vermits gants vruchteloos u min,
In 't treurigh en zwaer gewaet
Wilt kleden,, u leden, en ontsleren u Haer,
Met Goudt en in 't Sulver zwaer,
Die steets nu by u zijn,, met pijn,
Soo langh ick leef hier op dees Aerden-kloot,
Zijt ghy mijn Lijf, mijn Hart, mijn Ziel,
Tot dat ons scheyt de doot.
|
|
Auteursrechtvrij