't Amsterdamse rommel-zootje, met verscheyde minne-deuntjes, lief-lockende vrijagie, en treffelijcke harders-sangen, door verscheyde gentile geesten gecomponeert. Met de antwoort op 't Menniste susjen

[Galathea geestigh dier]

Op de Stemme: Moy Jannetjen. Ofte: Klagende drijft Phillis 't Vee.

GAlathea geestigh dier,
Oorsaeck van mijn lusjes,
Oorsaeck van mijn eerste vier,
Oorsaeck van mijn kusjes,
Oorsaeck van mijn wreede pijn
Kussen doet mijn vrolick zijn,
Laet ons t'samen kussen
Om ons vier te blussen.
't Kussen is een soete vreught,
Want het doet leven;
't Kussen maeckt mijn hart verheught,
Wilt mijn kusjes geven,
Kusjes soeter als het soet,
Dat den Hemel leven doet,
Soeter als het Minnen,
Van ons Velt-Goddinnen.
Het zijn kusjes suycker soet,
Die ick krijgh van Phillis,
Met kusjes word ick gevoet
Van mijn Amarillis.
Maer als Galathea kust,
Hemel wist ghy wat een lust,
Kusjes om de Gooden
Op te gast te nooden.
't Hooghst dat ick van u begeer
Is mijn pijn te blussen,
Kusje mijn ick kusje weer,
Laet ons t'samen kussen,
Duysent kusjes, duysent mael
Geef ick 't bloeyende korael,
Aen u teere tipjes
Van u soete lipjes.
Nu mijn soete Galathe
Wilt niet langer beyde,
Neemt my met een kusje mee

[p. 27]

 

Niemant sal ons scheyde,

 

Hierom wie 't behaeght of spijt,

 

Ick ben doch mijn vryheyt quijt,

 

En ick heb gegeven

 

Om een kus mijn leven.