Een kluchtigh Liet hoe een Vrijster 7. jaer om een Vryer kreet, getrout zijnde 7. dagen, hadse hem te lanck.
Stem, Van Ruyse muysen.
OCh ick mach wel droevigh schreyen
Dat ick moet soo lange beyen,
Daer soo meenigh rompel-vel
Haest raeckt aen een frap Gesel,
Daer ick ben soo hups van Leden,
En van trony wel besneden,
Niet te langh, noch niet te kort,
Niet en isser dat my schort.
Duysent tranen moet ick krijten,
Om dat ick dus moet verslijten
Daer soo menigh leeft verblijt,
Met de Liefste in de armen,
Voor Venus uwe Moeder schoon
Toont eens dat ghy zijt haer Soon.
Als in 't vyer hier alle dagen
Leeft 't Salmander dier vol plagen,
Leef ick, sweef ick, dach en nacht,
Sonder troost, neemt hier op acht,
Ick gae fraey vercierdt met locken,
Schoone kostelijcke rocken,
Mijn Lijfken is door-sne'en minioot,
En gae met de borsjens bloot.
Op mijn netjen schoon Karkanten
Aen mijn Ooren fray Pendanten,
Braseletten, wilt verstaen,
Moet ick noch een Jaer passeeren
Sonder trouwen, wilt noteeren,
Soo sal de doot op dit termijn,
Soo sy dus haer klachten deede,
Quam een Jongman daer ter stede,
Die van liefden haer sprack aen,
Met drie woorden was 't gedaen,
Neemt Jonkvrouw daer is mijn trouwe:
| |
Nu houd' ick voor mijn Vrouwe:
'k Hout van waerde sprack sy koen,
Met soo gaf sy hem een soen.
Men hiel bruyloft sonder treuren,
't Was al Lief achter en veuren,
Sy dacht sy was wonder vet
Als sy hadt een man in 't bedt,
Had sy seven Jaer gekreten,
Om een Jonghman wilt dit weten:
Sy nu wel tien-mael meer krijt,
Om dats' hem waer geerne quijt.
Hy loopt drincken alle dagen,
En geeft my de huyt vol slagen,
Goude slooten staen verset:
Mijn schoon rocken, wilt nooteeren,
Daer ick eerst gingh mee brageeren,
Heeft hy tot Oom Jan bestelt,
Daer men briefkens geeft en gelt.
Nu is haer den koop berouwen,
Och seyt sy, komt dit van trouwen,
Soo waer ick liever die ick was
Maer te laet is nu mijn klagen,
Ick en kost de goede dagen,
Niet verdrage so my docht,
Heer, waer heb ick my gebrocht.
|
|
Auteursrechtvrij