Een Amoureus Liedeken, van een Schipper, die een Maegt beschermde van 't Onweer, voor haer Maeghdom.
Stemme: Alst begint.
HEt is geleden soo men seyt,
Spelen te varen met soetigheyt,
Men seyt somtijts soo nu soo dan,
Dat moy weer wel veranderen kan
Heeft hem de wint vertoeft,
Daer naer weer in 't verblyden.
Daer onder was een kalis maeght,
| |
Die van dat onweer was versaeght:
Sy sprack met suchten en beven,
Salveert mijn leven hier,
Die Schipper nam dat woort in acht,
Nochtans heeft hy de reys volbracht,
Tot dat sy quame te lande,
Behalven 't moy Meysje ydoon,
Die Maget was geheel ontstelt,
Zy wou de Schipper geven gelt,
Maer Schippers woort ginck boven,
Kom, kom mijn Liefste kom,
Daer en baet geen meerder som,
Ick heb mijn best soo wel gedaen
Om uwe Maeghdom te ontfaen,
Meent ghy met mijn te gecken:
Kom, kom mijn Liefje reen
Gaet met mijn hier alleen,
Laet 't ander volckje gemeen,
Dat Meysje dat sprack jongh en teer,
Mijn maeghdom is mijn beste eer,
Daer moet ick me voor sorge,
Sa Schipper eens gesmult,
Ick weet en ken mijn schult,
Maer ghy moet met gedult,
Die Schipper was een jongh baroen,
Hy gaf dat Meysje eenen soen,
Daer hy hem in verheughde,
Schoon lief ick schel u quijt,
Siet dat gy sulcke woorden mijt,
|
|