Het eerste deel van de Amsterdamse mengel-moez

Stem: La mostarde nouvelle.

ACh Larind ‘indien ghy my bemind
(So gy secht) toon myn dan eenich teeken

Van u Min’ of u verliefde zin,

Soo ghy wilt, laet doch eens zyn gobleeken

Dat ghy myn u liefde draecht

Laet my uwe zinne

Doch eenmael verwinne

[p. 191]

 

Hoor myn klacht, o schoone Maecht,

 

Laet my niet met lyden zyn geplaecht.

'k Leev' noch sterv' ‘maer ach! ô Goôn ick swerv'

Als ontsind, in veelderley gedachten,

'k Loop en sweev'’ 'k weet nauwlijx of ik leev'.

Uwe Min, doet my in wanhoop smachten,

'k Loov' ik storv' wel duysent doo'n

Indien myn de drancken

Van God Bachus rancken

Niet versachten groote Goo'n!

'k Was al over langh in Plutoos troon.

Niet dat dranck ‘off Bachus wijngaerdranck

My zoo wel, als uwe Min kan schaecken,

[p. 192]

 

Geen Sile'en’ stelt my zoo wel te vreén,

 

Als een lonk, daar meê ghy my doet blaeken,

 

Geene vreugd vermaekt myn ziel

 

Dan als ick blyf hange

 

Aen uw lieve wange

 

Dat veel zulke dagen viel,

 

't Zouw dan zyn of ik den Hemel hiel.

 

 

 

N. Nauta.